Πάντα ένιωθα ότι τέτοια σημάδια φυσικής ατομικότητας, όπως μια διογκωμένη κοιλιά (σημάδι πνευματικής νοσηρότητας) ή ένα επίπεδο στήθος με πλευρά να προεξέχουν (σημάδι μιας υπερβολικά νευρικής ευαισθησίας) ήταν υπερβολικά άσχημα και δεν μπορούσα να περιγράψω την έκπληξή μου,  όταν ανακάλυψα,  ότι υπήρχαν άνθρωποι που αγαπούσαν τέτοια σημάδια. Αυτά θα μπορούσαν να φαίνονται σε  μένα μόνον ως  πράξεις αποτρόπαιης απερισκεψίας, σαν ο κύριός τους  να εκθέτει το πνευματικό αιδοίο του στο εξωτερικό του σώματός του. Αντιπροσώπευαν έναν τύπο ναρκισσισμού, τον οποίον ποτέ δεν θα μπορούσα να συγχωρήσω.

                                       Yukio Mishima, Ήλιος και Ατσάλι