Αλλά μην ξεχνάτε, οτι η Θάτσερ έλεγε, επίσης, οτι "δεν υπάρχει κοινωνία" ("There's no society"). Σε αυτό ακολουθούσε την φιλελεύθερη δοξασία, σύμφωνα με την οποία δεν είναι η κοινωνία που έρχεται πρώτη, αλλά ένα άτομο, το οποίο δεν "εισέρχεται στην κοινωνία", παρά μόνον εάν εκεί βρεί κάποιο πλεονέκτημα. Ως εκ τούτου, το άτομο θεωρείται οτι προηγείται του κοινωνικού συνόλου, το οποίο δεν είναι παρά ένα απλό σύμπηγμα ατομικών βουλήσεων.
Αυτό είναι λοιπόν το ανθρωπολογικό θεμέλιο της φιλελεύθερης ιδεολογίας: η ιδέα οτι ο άνθρωπος δεν είναι πολιτικό και κοινωνικό ζώο, όπως υποστήριζε ο Αριστοτέλης, αλλά ένας Homo economicus, ένα όν μη άμεσα κοινωνικό, τελείως ανεξάρτητο από τους ομοίους του, κάτοχος υποκειμενικών δικαιωμάτων, σύμφυτων με την προσωπικότητά του, ένα άτομο του οποίου οι επιλογές πραγματοποιούνται λογικά, κατάντη του εαυτού του και που επιδιώκει, μονίμως, να μεγιστοποιεί το συμφέρον του, υιοθετώντας έτσι σε κάθε περίπτωση την συμπεριφορά του μεταπράτη της αγοράς. [...]
Ο φιλελευθερισμός δεν είναι η ιδεολογία της ελευθερίας, αλλά η ιδεολογία που θέτει την ελευθερία στην υπηρεσία του μοναχικού ατόμου, θεωρώντας την ως απελευθέρωση από ό,τι υπερβαίνει το άτομο. Όμως, δεν υπάρχει πολιτική του ατόμου. [...]
Αλίμονο, δεν είναι μόνο για τη λέξη που οι φιλελεύθεροι δυσπιστούν! Στην ουσία, ενοχλούνται από τον ίδιον τον λαό, ειδικά όταν αυτός ο τελευταίος επιδιώκει να είναι πολιτικά παρών αφ' εαυτού. Γι' αυτό, αν το εκλογικό σώμα πάρει μία απολύτως δημοκρατική απόφαση, αλλά παραβιάζοντας μία σειρά από φιλελεύθερες αρχές, οι φιλελεύθεροι δεν θα την δεχτούν, θέτοντας έτσι την άσκηση της δημοκρατίας υπό όρους.[...]
Ο λαϊκισμός είναι ένα τυπικό φαινόμενο των εποχών μετάβασης. Ασκεί έναν ρόλο κυρίως καθαίρεσης, δηλαδή συμβάλλει πρωτίστως στην "αποδέσμευση". Βγάζει έξω από το πολιτικό πεδίο κόμματα και κινήματα απαρχαιωμένα, έχοντας γίνει προηγουμένως το αντικείμενο ενός τσουνάμι γενικευμένης δυσπιστίας. Δείχνει οτι η εποχή της φιλελεύθερης δημοκρατίας φθάνει στο τέλος της και αρχίζει σύντομα μία άλλη εποχή. [...]
Είναι ένα μεγάλο παράδοξο το οτι ο φιλελεύθερος καπιταλισμός στάθηκε αποτελεσματικότερος από τον σοβιετικό κομμουνισμό στην εξάπλωση του πρακτικού υλισμού σε παγκόσμια κλίμακα!
Αλαίν ντε Μπενουά
Αποσπάσματα από την κοινή συνέντευξη του Αλαίν ντε Μπενουά και του Αλέν Μίνκ που παραχωρήθηκε στους Αλεξάντρ Ντεβεκιό και Ετιέν Καμπιόν και δημοσιεύθηκε στο Figaro Magazine στις 28 Φεβρουαρίου 2019. Στην ελληνική γλώσσα από το περιοδικό Άρδην, τεύχος 116, Αύγουστος - Οκτώβριος 2019.
