Ιστορία ή πολιτική χειραγώγηση;

http://www.simerini.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=351078

Τέσσερις ανιστόρητοι τόμοι για τη βαλκανική και την ελληνική ιστορία, που καθαγιάζουν την οθωμανική κληρονομιά, είναι το νέο επιστημονικό βοήθημα για τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.ΧΡ. ΚΟΥΛΟΥΡΗ

οθωμανική περίοδος της ιστορίας μας δεν υπήρξε μια αλλότρια επιβολή στις αυτόχθονες χριστιανικές κοινωνίες ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Σάλο έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη και στην εκπαιδευτική κοινότητα η χθεσινή εκτενής αναφορά της «Σ» στα ιστορικά εγχειρίδια για εκπαιδευτικούς, σε τέσσερις τόμους, υπό τον γενικό τίτλο Εναλλακτικό Εκπαιδευτικό Υλικό Για Τη Διδασκαλία της Νεότερης Ιστορίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, που έχουν εκδοθεί στο πλαίσιο του Προγράμματος Κοινής Ιστορίας (Joint History Project, JHP), το οποίο καθοδηγείται από το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη - CDRSEE.Οι τόμοι φέρουν τους τίτλους: Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο πρώτος, Έθνη και Κράτη στη Ν.Α. Ευρώπη, ο δεύτερος, Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο τρίτος και Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο τέταρτος. Καλύπτουν, δηλαδή, μια ιστορική περίοδο περίπου έξι αιώνων, από την κατάληψη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς έως σήμερα.Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρηματοδοτείται, κυρίως, από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία US AID, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό (Department of State) και το βρετανικό ΥΠΕΞ (Foreign Office) και άλλα ιδρύματα, και η εναρκτήρια συνάντηση για την υλοποίησή του είχε πραγματοποιηθεί στη Χάλκη, το 1999.Το πρόγραμμα αφορά 11 χώρες: Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Σερβία-Μαυροβούνιο-Κοσσυφοπέδιο, Σλοβενία και Τουρκία. Εστιάζει στους καθηγητές Ιστορίας στα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία, τους μαθητές, καθηγητές πανεπιστημίου, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, μη κυβερνητικές οργανώσεις, που ενεργοποιούνται στους τομείς της Ιστορίας και της Εκπαίδευσης, και τα υπουργεία Παιδείας, ενώ πραγματοποιεί πολυάριθμα σεμινάρια καθώς και μια σειρά από εκδόσεις.Από-εθνικοποίηση της ιστορίαςΗ έκδοση του τετράτομου αυτού έργου, που παρουσιάστηκε προχθές στο πλαίσιο δημοσιογραφικής διάσκεψης στη Λευκωσία, έχει ήδη προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, αλλά και σκεπτικισμό, ως προς τα επιστημονικά της ερείσματα, καθώς φαίνεται να επιβάλλει μιαν υπαγωγή της βαλκανικής ιστοριογραφίας και, ειδικότερα της ελληνικής, στο μέτρο που αφορά στα καθ' ημάς, στην οθωμανική ιστοριογραφία - με άλλα λόγια, την ανάγνωση και ερμηνεία της ιστορίας των λαών της ΝΑ Ευρώπης, υπό την κηδεμονία των κυρίαρχων αφηγηματικών και ερμηνευτικών προτύπων της Οθωμανικής Ιστορίας, η οποία προβάλλεται να διαθέτει το 'ακριβές' επιστημονικό μέτρο ταξινόμησης (και αξιολογίας) όλων των ιστορικών λόγων για το παρελθόν. Μέσα, ακριβώς, στο πνεύμα αυτού του μεθοδολογικού αναθεωρητισμού, το έργο στοχεύει να εισαγάγει μια από-εθνικοποιητική αντίληψη της ιστορίας, υπό το φως υπερεθνικών 'μετασχηματισμών', στο πλαίσιο της συντελούμενης παγκοσμιοποίησης στη σφαίρα της οικονομίας και των επικοινωνιών.Δηλωτική είναι η άποψη της κ. Χριστίνας Κουλούρη, επιμελήτριας της σειράς και προέδρου της Επιτροπής Ιστορικής Εκπαίδευσης του CDRSEE: «Η νέα αυτή τάση σημαίνει αναθεώρηση της βασικής, κοινής στα βαλκανικά εθνικά κράτη (πλην του τουρκικού, βεβαίως), ερμηνείας της οθωμανικής κληρονομιάς: Ότι η οθωμανική περίοδος της ιστορίας τους υπήρξε μια "αλλότρια" επιβολή στις αυτόχθονες χριστιανικές κοινωνίες που είχε τη μορφή "ζυγού"». Και συνεχίζει, ότι το βιβλίο αυτό προσφέρει μια βαθύτερη γνώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που «μας επιτρέπει να ανατρέψουμε ένα στερεότυπο εξαιρετικά διαδομένο τόσο στη Δυτική όσο και στη ΝΑ χριστιανική Ευρώπη: αυτό που αφορά την πολιτιστική της "καθυστέρηση"».Η μήτρα της οθωμανικής κληρονομιάςΟ προσανατολισμός αυτός είναι προφανής, ήδη από την επιλογή των τίτλων, ενώ από την «κοινή ιστορική κληρονομιά» - την οθωμανική, βεβαίως -, έχει απαλειφθεί το Βυζάντιο. Με αυτήν τη δεξιοτεχνική απάλειψη, εξυπηρετείται, διαυγώς, ο στόχος, να προβληθεί η οθωμανική κληρονομιά, ως ο κοινός κόσμος και η κοινή ιστορικοπολιτισμική μήτρα από την οποία προήλθαν τα σύγχρονα βαλκανικά έθνη, την οποία πρέπει, απαραγράπτως, να επανεύρουμε και να επανα-οικειοποιηθούμε, προκειμένου να κτίσουμε ένα κοινό, βασισμένο πάνω στην αλληλοκατανόηση και τη συμφιλίωση, μέλλον, χωρίς ανταγωνισμούς. Χαρακτηριστική, στο πλαίσιο αυτό είναι και η εξόφθαλμα μονοσήμαντη και ανιστορική, στην ουσία της, προσέγγιση του εθνικιστικού φαινομένου και των εθνικο-απελευθερωτικών αγώνων, τα οποία προσεγγίζει, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, με μια σαφώς αρνητική σήμανση.ANΔPEAΣ ΔHMHTPIOYΔεν υπάρχει υπουργική απόφασηΣE ΔHΛΩΣH του χθες ο Υπουργός Παιδείας Ανδρέας Δημητρίου σχετικά με την εκπαιδευτική χρήση των εν λόγω βιβλίων, ανέφερε ότι δεν υπάρχει οιαδήποτε υπουργική απόφαση, που να προνοεί, αυτά, να χρησιμοποιηθούν ως επιστημονικά βοηθήματα. «Αυτό είναι θέμα που θα εξετάσει η ειδική επιτροπή για τα αναλυτικά προγράμματα της Ιστορίας, η οποία και θα συμβουλεύσει ως προς το αν και πώς θα χρησιμοποιηθούν». Επισήμανε, ωστόσο, ότι, «είμαστε στον 21ο αιώνα, και δεν μπορούμε να ρίχνουμε βιβλία στην πυρά».Εισβολή του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλονίκη το 1912!Μια από τις προκλητικά ανιστόρητες αναφορές του βιβλίου είναι η αναφορά σε. εισβολή των ελληνικών στρατευμάτων στη Θεσσαλονίκη. Συγκεκριμένα, στον τόμο «Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι», στο χρονολογικό πίνακα γεγονότων αναφέρεται: «28 Οκτωβρίου. Το πρωί εισβάλλει στη Θεσσαλονίκη ο ελληνικός στρατός, η οποία παραδόθηκε στις 27 Οκτωβρίου και το απόγευμα οι βουλγαρικές μεραρχίες της Ρίλας. Ξεκινά η διεκδίκηση της Θεσσαλονίκης».Από την. εισβολή των ελληνικών στρατευμάτων στη Θεσσαλονίκη, έως την απελευθέρωση της πόλης από τα ελληνικά στρατεύματα, όπως διδάσκουν τα εγχειρίδια της Ιστορίας στα ελληνικά σχολεία, η απόσταση είναι τεράστια. Καλύπτει, όμως, το χάσμα, από τους ισχυρισμούς της σκοπιανής προπαγάνδας, για ελληνική. εισβολή στη Μακεδονία. Και εξυπηρετεί, προφανώς, τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης των Σκοπίων στις διεκδικήσεις τους εναντίον της Ελλάδας, παρουσιάζοντας τες ως βασιζόμενες σε ιστορικά δεδομένα. Τα οποία, βεβαίως, πρέπει να εμπεδώσουμε κι εμείς, από τα σχολικά έδρανα....Προς το ξεπέρασμα του έθνουςEINAI προφανές και το ιδεολόγημα το οποίο υποκρύπτεται πίσω από αυτήν την προσέγγιση. Aν, το Έθνος - κράτος, ως κύρια επινόηση της νεοτερικής εποχής, αποτελεί έναν πολιτικό και ιστορικό αναχρονισμό για τους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης, αυτό που προέχει είναι να ανατρέξουμε στο έδαφος όπου συνελήφθη και συγκροτήθηκε ως κοινωνικο-ιστορική δημιουργία, να αποδομήσουμε τους λόγους που το στήριξαν, και να υποδείξουμε την αναγκαιότητα υπέρβασής του. Επιπλέον, αν ο εθνικισμός και το έθνος-κράτος, πηγή των μεγαλύτερων τραγωδιών της νεότερης ιστορίας μας, είναι ιστορικώς επάναγκες να ξεπεραστούν, προς μια «νέα κοινωνία» χωρίς αντιθέσεις, αν, με άλλα, λόγια, οι λαοί, για να μπορέσουν να συνυπάρξουν ειρηνικά, πρέπει να αποχωριστούν όλα αυτά που συνέχουν το ιστορικό τους είναι - την ιδιαίτερη πολιτισμική παράδοση και εθνική τους ταυτότητα δηλαδή -, τότε, πρέπει να ανατρέξουν στο προ-νεοτερικό, προ-εθνικό έδαφος της ιστορικής τους ύπαρξης και από εκεί να αντλήσουν τα υλικά για τη διαμόρφωση μιας 'νέας' ιστορικής ύπαρξης και ταυτότητας: Το έδαφος των παλιών αυτοκρατοριών, στη βαλκανική, δε, περίπτωση, της οθωμανικής, η οποία, πέραν από παρελθόν μας, φαίνεται και να προαλείφεται και ως ο ορίζοντας του ιστορικού μας μέλλοντος.

Η επάνοδος της Ρωσσίας και εμείς.

Του Καθηγητού Βασίλη Φίλια, πρώην Πρύτανη Παντείου Πανεπιστημίου.

[δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» της Κυριακής 05 Οκτωβρίου 2008, σελ. 32]

---------------------------

Γίνεται πολύς λόγος τους τελευταίους μήνες για «πολιτική κρίση» που μαστίζει τη χώρα μας.Τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι, σχολιαστές και αναλυτές μιλάνε για ένα φαινόμενο, που πράγματι υφίσταται, αλλά δεν είναι μεμονωμένο και αποκομμένο , ούτε περιοδικό και τυχαίο. Είναι φαινόμενο ενδημικό, που συνδέεται με όλες τις εκφράσεις της ζωής και διαμορφώθηκε στη διαδρομή των τελευταίων σαράντα ετών.Πρόκειται για μια κρίση θεσμών , ιδεών, τρόπων ζωής, ακόμη και διανθρώπινων σχέσεων και συμπεριφορών, επομένως για μια κρίση βαθύτατα κοινωνική , της οποίας η κορύφωση εκφράζεται σε πολιτικό επίπεδο.Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι «ουδείς αναμάρτητος», κανείς δεν μπορεί να αποσείει κάθε προσωπική του ευθύνη και να παριστάνει τον υπεράνω πάσης υποψίας τιμητή τν ηγεσιών: πολιτικών , πνευματικών, εκπαιδευτικών οικονομικών , κοινωνικών κ.ο.κ.Κανείς και ιδιαίτερα όχι τα ΜΜΕ, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία προάγουν μία πορνική αντίληψη της ζωής, διαστρέφουν ή αποκρύπτουν την αλήθεια, καταστρέφουν τη γλώσσα και διαμορφώνουν αλητοειδή πρότυπα συμπεριφοράς.Υπάρχει διαφθορά αναμφισβήτητα, αλλά που εντοπίζεται η ευθύνη και πως ερμηνεύεται - συνολικά και όχι μερικευμένα και περιστασιακά- η αδιάκοπη ανακύκλωσή της;Η Siemens , ο Βουλγαράκης, το Βατοπέδι, συνιστούν πυώδη αποστήματα, που πρέπει να καυτηριαστούν με τον πιο ριζικό τρόπο.Όμως αυτό δεν σημαίνει-όπως δυστυχώς συμβαίνει- να αγνοούνται ή να υποβαθμίζονται τα καίρια εθνικά θέματα ζωής ή θανάτου, τα θέματα ύπαρξης ή θανάτου, τα θέματα ύπαρξης και μέλλοντος του ελληνικού λαού: το Αιγαίο και η Κύπρος, η Μακεδονία και η Θράκη.Έτσι έχουμε φτάσει στο σημείο ο κ. Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη να μπορεί σε έναν παροξυσμό παροχολογίας να λέει ότι θα αντλήσει τα μέσα για την άσκηση της κοινωνικής του πολιτικής από τη μείωση των στρατιωτικών δαπανών.και να μην ιδρώνει το αυτί κανενός. *** Με τον τρόπο αυτό ο μέσος άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται τα μεγάλα διακυβεύματα της εποχής. Δεν αντιλαμβάνεται ότι ζούμε σε εποχή παγκόσμιων ανακατατάξεων καθοριστικής σημασίας και εμβέλειας για το μέλλον κάθε χώρας.Η εξωτερική πολιτική δεν είναι «πάρεργο και παραλειπόμενο», όπως την αντιμετωπίζουν τα περισσότερα ΜΜΕ, αλλά συνιστά καίριας σημασίας επιλογές, που θα καθορίσουν το μέλλον μας.Αν στην τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα η αποφασιστική παράμετρος των παγκόσμιων εξελίξεων ήταν η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, η αποφασιστική παράμετρος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα είναι η πλησίστια επάνοδος της Ρωσίας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες ήττες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή, την Ασία και , κατά κύριο λόγο , στη Λατινική Αμερική.Η Ρωσσία ξεπέρασε της φάση της μεγάλης σύγχυσης και ταπείνωσης, που την είχε καταδικάσει η πολιτική των ανοικτών θυρών και του ξεπουλήματος , η πολιτική ενός νόθου εκδημοκρατισμού και μιάς ληστρικής καπιταλιστικοποίησης , πολιτικής των εξωμοτών Γκορμπατσώφ και Γέλτσιν. Την ξεπέρασε και αναδείχτηκε σε πρωταγωνιστικό παράγοντα- πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό- των παγκόσμιων πραγμάτων.Πόλος συσπείρωσης όλων των λαών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είναι πλέον έτοιμη να συμφιλιωθεί και να συνεργαστεί με όλες τις χώρες , που βρίσκονταν στην άλλη πλευρά στην περίοδο του ψυχρού πολέμου.Αυτό ανησυχεί βαθύτατα τους Αμερικάνους, διότι ανατρέπει ριζικά τη μονολιθική λογική των αντιπάλων στρατοπέδων και της αντιπαράθεσης από την οποία εκτρέφεται ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός.Ειρηνική συνύπαρξη είναι ότι χειρότερο για το αμερικανικό οικονομικό- πολιτικό κατεστημένο, που ζει και συντηρείται με το φάντασμα μιάς αιωρούμενης απειλής κατά του δυτικού κόσμου και των αξιών του.Το φάντασμα αυτό μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν η υπαρκτή αλλά και η ανύπαρκτη τρομοκρατία. Όπως είπε κάποτε ένας εκπρόσωπος των «γερακιών» της Ουάσιγκτον «κι αν δεν είχε υπάρξει η 11η Σεπτεμβρίου θα έπρεπε να την εφεύρουμε»Σήμερα η άλλη όψη του φαντάσματος είναι η νέα Ρωσσία, η οποία πρέπει να τεθεί υπό έλεγχο και να κυκλωθεί.Διεύρυνση λοιπόν του ΝΑΤΟ , πυρηνική «ομπρέλα» στην Τσεχία και την Πολωνία, βάσεις εξόρμησης στα Σκόπια και το Κόσσοβο , δημιουργίας μεγάλης Αλβανίας στα Βαλκάνια κ.λ.π., κ.λ.π. *** Την πορεία αυτή δεν ακολούθησε η Ελλάδα και αυτό οφείλεται- κάτι που πρέπει να αναγνωρισθεί από όλους - στην εξωτερική πολιτική που χάραξε ο Καραμανλής.Μία πολιτική ανοίγματος προς την Ρωσσία με άξονα το ενεργειακό και ευρύτατες εμπορικές ανταλλαγές , αλλά και συμπαραγωγή και προμήθεια οπλικών συστημάτων και πολεμικού υλικού.Πολιτική επίσης που εμμένει στη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας των χωρών της Βαλκανικής και αποστασιοποιείται από την κύκλωση της Ρωσσίας.Για πρώτη φορά με τα βήματα αυτά η Ελλάδα υπερβαίνει την πολιτική της υποτέλειας και δημιουργεί ισχυρά διπλωματικά ερείσματα για την προστασία των συνόρων της , ενώ ταυτόχρονα αποκομίζει σοβαρά οικονομικά οφέλη, όχι μόνο από τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και από τη διάθεση των αγροτικών προϊόντων της στην αχανή ρωσική αγορά.Αυξάνεται παράλληλα και το ευρωπαϊκό κύρος της χώρας που γίνεται ενεργειακός κόμβος προς την Ευρώπη. *** Σημαίνει αυτό άραγε πώς η Ελλάδα «αφίσταται» του δυτικού της προσανατολισμού;Όχι βέβαια , αλλά δημιουργείται ρήγμα σε ένα καθεστώς υποτέλειας, πού κράτησε εξήντα σχεδόν χρόνια και διαμορφώνεται ένα πρότυπο για άλλες χώρες με συντηρητικά καθεστώτα.Αυτό φυσικά έχει έντονα ανησυχήσει τους Αμερικανούς , οι οποίοι τόλμησαν διά στόματος του βοηθού γενικού γραμματέα του Στειτ Ντιπάρτμεντ αρμοδίου για τον Καύκασο, Ενέργεια και Κύπρο, Ματ Μπρέυζα , όχι μόνον να μας επιπλήξουν αλλά και να μας υποδείξουν σε αυστηρό τόνο διακοπή των φιλικών μας σχέσεων και επαφών με τη Ρωσσία. Δεν θα τολμούσαν βέβαια να κάνουν κάτι τέτοιο με την Τουρκία , η οποία έχει αναπτύξει φιλικές σχέσεις και κάνει επενδύσεις στη Ρωσσία από την οποία και προμηθεύεται ότι στρατιωτικό υλικό η χώρα αυτή δέχεται να της πουλήσει.Γιατί δεν θα τολμούσαν οι Αμερικανοί να παρέμβουν; Διότι η Τουρκία είναι μία χώρα που πάντοτε άσκησε ανεξάρτητη εθνική πολιτική, δεν διετέλεσε ποτέ υπό καθεστώς υποτέλειας, δεν δέχτηκε ποτέ την παρουσία ενός πράκτορα μυστικοσυμβούλου τύπου Ροντου στο Υπουργείο των Εξωτερικών όπως έκανε ο κ. Παπανδρέου.Η Ελλάδα όμως του Νταβός, του Ελσίνκι, της Μαδρίτης , των Ιμίων, των επονείδιστων διαπραγματεύσεων για το σχέδιο Ανάν να τολμήσει να σηκώσει κεφάλι; Απαράδεκτο !! *** Η Ελλάδα προδόθηκε και πουλήθηκε από τους μεγάλους «φίλους» και «συμμάχους» της κατά συρροή και κατ ' επανάληψη, διότι ακριβώς είχε ακολουθήσει την πολιτική της υποταγής και της υποτέλειας.Πουλήθηκε στο Αιγαίο και την Κύπρο, πουλήθηκε με το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, πουλήθηκε με τους αμερικανικής κοπής και ραφής χάρτες των 'γκρίζων ζωνών», πουλήθηκε με την κατευθυνόμενη προπαγάνδα για την ύπαρξη δήθεν ισχυρής τουρκικής μειονότητας - που υποτίθεται καταπιέζουμε - στη Βόρεια Ελλάδα, πουλήθηκε με την προώθηση ,άνευ όρων της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στη Ε.Ε., πουλήθηκε.., πουλήθηκε..Με το άνοιγμα προς τη Ρωσσία αλλάζουν οι όροι του παιχνιδιού' η χώρα παύει να είναι δορυφόρος και απλό ενεργούμενο της αμερικάνικης πολιτικής , παύει να κατευθύνεται από την αμερικάνικη πρεσβεία και τους διάφορους τοποτηρητές τύπου Πιουριφόυ!Γι αυτό και επιχειρείται από τους αμερικανούς η πρόκληση πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας με τελικό στόχο την ανατροπή του κ. Καραμανλή.Ερωτάται αν αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει τα νεοδημοκρατικά εκείνα ανθρωπάρια , που μολύνουν την πολιτική ατμόσφαιρα με τις ατασθαλίες και τις ευτέλειες τους , οι πράσινοι κεκράκτες που αδημονούν να επανέλθουν στην εξουσία, οι όποιοι προοδευτικοί ή υπερεθνικόφρονες ψαρεύουν στα θολά νερά; *** Πρέπει επί τέλους να καταλάβουν οι ορθοφρονούντες σ' αυτή τη χώρα ότι το νευραλγικό θέμα δεν είναι η Νέα Δημοκρατία ή το ΠΑΣΟΚ . Είναι η εμπέδωση μιάς ανεξάρτητης εθνικής εξωτερικής πολιτικής ή η συνέχιση της πολιτικής της υποτέλειας.Επ αυτού οφείλουν οι πάντες συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι να δεσμευτούν δημόσια πριν απ ' όλα και χωρίς υπεκφυγές , κατά τρόπο ρητό και απερίφραστο._

Αντιγράφουμε από το ethnomedenismos.blogspot.com

Ανακυκλώσεις
Γράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος

ΟΣΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΘΛΙΒΕΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΤΕ- ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΤΩΡΑ;- ΠΡΕΠΕΙ, ΟΠΩΣ ΕΓΡΑΨΑ ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ, ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΜΑΤΑ

Στο προηγούμενο εκείνο κείμενο αναφέρθηκα στη ζητούμενη να ελεγχθεί ποιότητα των υποψηφίων φοιτητών στα ΑΕΙ. Και ζητούσα, για πολλοστή φορά, να έχουμε κάποια δείγματα-τεκμήρια των γραπτών τους, τόσο όσων αρίστευσαν όσο και όσων έπιασαν τη βάση και, απαραίτητα, όσων βαθμολογήθηκαν κάτω από τη βάση, για να δούμε επιτέλους ποια είναι η στάθμη όσων θα πάρουν τον δρόμο της επιστήμης, ποια τα βαρίδια και γιατί δεν πρέπει αστόχαστα να θρηνούμε που τέθηκε ως προϋπόθεση εισόδου στα πανεπιστήμια και στα ισότιμα πλέον ΤΕΙ η έρμη η βάση του 10. Το άρθρο μου εκείνο όπως και ένα απαισιόδοξο και απελπισμένο SΟS που εξέπεμψε ο καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Ανδρέας Βοσκός στην «Καθημερινή» (21-9-2008) προκάλεσαν την αντίδραση και την απελπισία μέλους του διδακτικού προσωπικού επαρχιακού πανεπιστημίου που διδάσκει Αρχαία Ελληνική Γραμματεία (το όνομα στη διάθεση της εφημερίδας). Επισημαίνει πως τα φαινόμενα αγραμματοσύνης των φοιτητών που διεκτραγωδεί ο κ. Βοσκός είναι αστεία μπροστά στα όσα παρατηρούνται σε γραπτά φοιτητών Φιλολογίας στο επαρχιακό πανεπιστήμιο. Οφείλονται ίσως,
Προσήλθαν στην εξεταστική περίοδο του Ιουνίου 230 φοιτητές. Επέτυχαν 75 και στις επαναληπτικές εξετάσεις του Σεπτεμβρίου προσήλθαν 165 και επέτυχαν 54
γράφει, στο ότι το Αθήνησι απορροφά καλύτερου επιπέδου φοιτητές. Τα τεκμήρια της επιστολής αναφέρονται σε φοιτητές προχωρημένων σπουδών, όχι πρωτοετείς, αλλά του ΣΤ΄ του Ζ΄ ή του Η΄ εξαμήνου (οκτώ είναι τα εξάμηνα στο πανεπιστήμιο) αλλά και σε φοιτητές που χρωστούν το μάθημα, ενώ έχουν περάσει σε φοίτηση τον τέταρτο χρόνο. Φοιτητές του «Τομέα Κλασικής Φιλολογίας». Εδώ σχολιάζω εγώ, για να πω ότι τα Κλασικά Τμήματα της Φιλολογίας θεωρούνται τα πλέον απαιτητικά σε σύγκριση με τα Νεοελληνικά ή τα Ιστορικά και Αρχαιολογικά, πολλώ μάλλον τα Ψυχολογικά, Φιλοσοφικά και Παιδαγωγικά, αφού απαιτείται βαθιά γνώση της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας ( από τον Όμηρο έως τον Ηρόδοτο, από τον Θουκυδίδη έως τον Δημοσθένη και από τον Αισχύλο έως τον Αριστοφάνη) και, βέβαια, της Λατινικής Γλώσσας ( από τον Βιργίλιο έως τον Οβίδιο, από τον Κάτουλλο έως τον Σαλούστιο και από τον Κικέρωνα και τον Σενέκα στον Πλαύτο και στον Τερέντιο). Ψιλά γράμματα, θα πείτε. Διαβάστε παρακαλώ. Διδάχτηκε στο περασμένο εαρινό εξάμηνο μια κωμωδία του Αριστοφάνη. Προσήλθαν στην εξεταστική περίοδο του Ιουνίου 230 φοιτητές (είπαμε, σχεδόν στα πρόθυρα πτυχίου, υποψήφιοι εκπαιδευτικοί να φωτίσουν τα παιδιά μας). Επέτυχαν 75 και στις επαναληπτικές εξετάσεις του Σεπτεμβρίου προσήλθαν 165 και επέτυχαν 54! Θα πείτε, δύσκολο μάθημα, δύσκολα θέματα, ίσως αυστηρός ο καθηγητής. Αμ δε! Η κωμωδία διδάχτηκε εξαντλητικά κυρίως γλωσσικά σε διδακτικό επίπεδο Λυκείου, σαν δηλαδή οι φοιτητές του τρίτου και του τετάρτου έτους του Κλασικού Τμήματος Πανεπιστημίου να ήταν μαθητές της Β΄ Λυκείου, όπου διδάσκεται π.χ. η «Αντιγόνη» (για να έχουμε μια αναλογία γλωσσικής τουλάχιστον τάξεως). Οι εξεταζόμενοι δεν δοκιμάστηκαν σε άγνωστο κείμενο, τους δόθηκε σε φωτοτυπία απόσπασμα της κωμωδίας που είχε διδαχθεί στο αμφιθέατρο. Έπρεπε να το μεταφράσουν (πράγμα που είχε γίνει στην αίθουσα και ασφαλώς το είχαν στη διάθεσή τους, αφήστε που κυκλοφορούν και είκοσι τουλάχιστον έγκυρες μεταφράσεις στη διάθεση των φοιτητών στην Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη) και να απαντήσουν σε πραγματολογικές και γλωσσικές ερωτήσεις. Οι πραγματολογικές φυσικά είχαν να κάνουν με τα ιδεολογικά, δομικά, αισθητικά στοιχεία του κωμικού αποσπάσματος και τα γλωσσικά (κυρίως γραμματικά) για να ελεγχθεί η αρχαιομάθεια των φοιτητών και εμμέσως η κατανόηση του κειμένου. Ακούστε λοιπόν τα παράδοξα. Έχοντας οι εξεταζόμενοι αποστηθίσει τη μετάφραση, την παπαγάλιζαν γραπτώς. Υπήρχαν βέβαια και τεφαρίκια που δεν ήξεραν πού να σταματήσουν και μετέφραζαν δύο ή τρεις αράδες πριν από το τέλος του αποσπάσματος ή δύο τρεις αράδες παρακάτω! Επειδή είχαν παπαγαλίσει και κάποια ρεάλια που είχαν κατατεθεί στη διδασκαλία, έγραφαν αυτό που ήξεραν απέξω και όχι αυτό που τους ζητούσαν. Π.χ. στην ερώτηση «ποιο είναι το θέμα, το περιεχόμενο της "Παράβασης"» της εξεταζόμενης κωμωδίας, απαντούσαν τι είναι η Παράβαση και ποια τα δομικά της μέρη, που το είχαν μάθει απέξω ερήμην της κωμωδίας. Αφού σε άλλη ερώτηση συλλαμβάνονταν να μην έχουν διαβάσει ολόκληρη την κωμωδία και να μη γνωρίζουν την εξέλιξη της υπόθεσης και τα πρωταγωνιστούντα πρόσωπα. Το πλέον όμως κωμικοτραγικό ήταν η γλωσσική πανωλεθρία και για έναν πρόσθετο λόγο. Λέξεις που είχαν μεταφράσει σωστά, αφού είχαν ακρίτως παπαγαλίσει, όταν τους ζητήθηκε να τις τεχνολογήσουν και να τις σημασιολογήσουν (ομολογώ, έξοχη παγίδα του εξεταστή) έγραφαν άλλα αντ΄ άλλων. Θέλετε παραδείγματα; Υπενθυμίζω, αυτοί όλοι αύριο θα χτυπάνε τις πόρτες της δημόσιας εκπαίδευσης και θα γίνουν «δάσκαλοι» των παιδιών σας. Τους δίδεται η λέξη «φρούδος» και ο εξεταζόμενος ερμηνεύει: απότομα, με βία! Ελπίζετε τίποτε απ΄ αυτόν; Φρούδες ελπίδες! Τους δίδεται η προστακτική «Απόδος» του ρήματος «αποδίδωμι». Ο ένας το θέλει «ουσιαστικό θηλυκού γένους γ΄ κλίσεως», ο άλλος «ουσιαστικό που σημαίνει γυμνός», άλλος το χαρακτηρίζει «μετοχή» και ο τετραπέρατος το αναλύει «α+ποδός, σημαίνει χωρίς πόδια»! Δοξάστε τον! Η λέξη «γαστέρα» ερμηνεύεται «έγκυος», το ρήμα «λοιδορεί» σημαίνει, λέει ο πονηρούλης, «πορνεύω» και άλλος «καθυστερώ». Τη μετοχή «μειδιώσα» άλλος, που την έχει μεταφράσει σωστά, την ερμηνεύει: «συνοφρυώνομαι», άλλος την ερμηνεύει «μαδάω», άλλος «σιχαμερή» και άλλος «φοβιτσιάρα». Μειδιάστε, παρακαλώ! Το «Ωδίνειν» (που να μην είχε ωδίνη η μάνα τους!) σημαίνει «αυτός που δίνει» ( ευτυχώς, όχι αυτός που το δίνει!). «Ώναρ» (κράση του ώ όναρ) χαρακτηρίζεται «μόριο». «Θέασαι» λέει το κείμενο, μεταφράζει σωστά «κοίτα» και στις παρατηρήσεις γράφει «τρέχω». Τους δίδεται η προστακτική «κάθελε» («καθελών του ξύλου» που λένε τα εγκώμια;), ενώ το μεταφράζει σωστά «κατέβασε», το σημασιολογεί «τρίτο ενικό του θέλω»! Το ρήμα «άπιθι» του άπειμι, απέρχομαι, από τον ένα σημασιολογείται ρήμα απυνθάνομαι = δεν πληροφορούμαι (!) και από τον άλλο: «γυμνός». Λαθείν (του λανθάνω), ο ένας «απαρέμφατο του λαθώ, βοηθώ», ο άλλος «σκαπουλάρω»! Η προστακτική του ρήματος έπομαι, έπου, μεταφράζεται «από πίσω». Άφεριμ! Η δοτική «τοις Μήδοις» αποδίδεται από τον «υποψιασμένο»: «Η Μήδεια του Ευριπίδη».


«Ποιος, καλέ, είναι αυτός ο Κάλβος;»

Σταματώ εδώ. Κάποτε θεωρούσαμε αντιπαιδαγωγικό να σταχυολογούμε «μαργαριτάρια» και να γελάμε στις συναθροίσεις μας. Και ήταν. Διότι ήταν γλωσσικές αμαρτίες παιδιών του δημοτικού και του γυμνασίου και βέβαια όχι των καλύτερων μαθητών. Αλλά εδώ, φίλοι, είναι φοιτητές της Φιλολογίας, τριτοετείς και επί πτυχίω, που έδωσαν πριν από τέσσερα χρόνια εισαγωγικές εξετάσεις και εισήλθαν στη Φιλοσοφική Σχολή της επαρχίας και θεωρούνται υψηλόβαθμοι. Φέτος ανακοινώθηκε πως οι βάσεις των Φιλολογικών Τμημάτων ανέβηκαν γιατί οι υποψήφιοι αρίστευσαν στα Αρχαία Ελληνικά! Αλλά τι κάθομαι και γράφω, αφού το ποσοστό αποτυχίας στο ΑΣΕΠ πτυχιούχων φιλολόγων που φιλοδοξούν να γίνουν δημόσιοι εκπαιδευτικοί δάσκαλοι των παιδιών μας είναι απελπιστικό. Αφού υπάρχουν και φαινόμενα αποτυχόντων στο ΑΣΕΠ πριμοδοτημένων με μόρια που δίδαξαν ακόμη και τέσσερα χρόνια ως αναπληρωτές. Πράγμα που σημαίνει πως απέτυχαν ως φιλόλογοι, ενώ επί τέσσερα χρόνια δίδασκαν μαθητές, πιθανόν και υποψηφίους για τα ΑΕΙ και τη Φιλολογία! Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ. Υπάρχουν, θα πείτε δικαίως, και οι καλοί φοιτητές, αυτοί που εξετάστηκαν και πέτυχαν. Φυσικά, αλίμονο. Και αλίμονο δύο φορές, αφού δεν υπάρχει καμία διαφοροποίηση. Γιατί το σλόγκαν που κυκλοφορεί στα πανεπιστήμια είναι «ο εισερχόμενος εξέρχεται». Και όλοι μπαίνουν στον ίδιο λογαριασμό. Παλιότερα υπήρχε η επετηρίδα. Φωνάζαμε τότε να προηγούνται οι αριστούχοι και να μην είναι κριτήριο μόνο η χρονιά απόκτησης του πτυχίου. Έτσι περιμένοντας στην ουρά το στάρι και η ήρα, έσπευδαν τα ιδιωτικά και τα φροντιστήρια και τσιμπούσαν τους αναμένοντες τη σειρά τους αριστούχους. Καμιά δειγματοληψία γραπτών από το ΑΣΕΠ θα έχουμε; Γιατί πρόσφατα αριστούχα μαθήτριά μου που διαγωνίστηκε μού έλεγε πως στην αίθουσα που διαγωνίζονταν πιεζόταν από δύο συνυποψήφιες εκατέρωθεν να της ψιθυρίσουν «Ποιος, καλέ, είναι αυτός ο Κάλβος;».

αντιγράφουμε από το www.antinews.gr

«Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σου ανέβει στο κρεβάτι» λένε στο χωριό μου για να μην πω κάτι χειρότερο. Ευθεία παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας επιχείρησε χθες ο
ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, θέτοντας για άλλη μια φορά θέμα μειονότητας και επιχειρώντας να εμφανισθεί ως εγγυητής της ηρεμίας στη …Φλώρινα. Σε ανακοίνωση που εκδόθηκε χθες το απόγευμα από το γραφείο του, με τίτλο «Σχετικά με τις διαδηλώσεις “Μακεδόνων” στη Βόρειο Ελλάδα εναντίον δραστηριοτήτων του Ελληνικού Στρατού» (!!!).εκφράζεται «ανησυχία για την κατάσταση των Μακεδόνων στο βόρειο τμήμα της Ελλάδας, οι οποίοι διαμαρτύρονται για στρατιωτική άσκηση». Εκφράζει δε την ελπίδα οι στρατιωτικές ασκήσεις να μην είναι «στο πνεύμα επίδειξης ισχύος».
Ο Γκρούεφσκι εκμεταλλεύτηκε περιστατικό που σημειώθηκε τη νύχτα της Δευτέρας (29.9) στο χωριό Λόφοι της Φλώρινας. Όταν λίγοι κάτοικοι του χωριού (καμιά 30αρια) έκλεισαν τον δρόμο για να μην περάσουν τεθωρακισμένα που πήγαιναν σε προγραμματισμένη άσκηση στο πεδίο βολής Λόφων. Απειλήθηκαν επεισόδια και παρενέβη η ελληνική αστυνομία και οι εισαγγελικές αρχές του νομού - ευτυχώς να λέμε επειδή μπορεί να είχαν παρέμβει οι γειτονικές αρχές. Στα επεισόδια πρωτοστάτησαν αυτοαποκαλούμενοι «μειονοτικοί» με περιβαλλοντικές ανησυχίες, που ισχυρίζονται ότι η διέλευση των αρμάτων θα δημιουργούσε προβλήματα στις καλλιέργειες κι ότι πλήττονται οι αγρότες της περιοχής (!!!)
Κυβερνητικοί κύκλοι χαρακτήρισαν «στερούμενες κάθε σοβαρότητας τις ενέργειες και δηλώσεις του κ. Γκρούεφσκι», τις οποίες εντάσσουν «στην επίμονη προσπάθειά του να ισχυροποιηθεί στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι». Παρόμοιο όμως θέμα είχε τεθεί και πριν από τέσσερα χρόνια.

αντιγράφουμε από το ιστολόγιο Hellenic Revenge (hellenicrevenge.blogspot.com)

Βρε τι οικολόγοι που είναι εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ....

Ο κ Αλαβάνος χρησιμοποίησε και πάλι ... αιχμηρή γλώσσα κατά του πρωθυπουργού:
Αλαβάνος: «Ο πρωθυπουργός παριστάνει το σουλτάνο»Συναντήθηκε με το προεδρείο της ΓΣΕΒΕ και κάλεσε σε πάλη ενάντια στο φορολογικό νομοσχέδιο.
Εγώ όμως θα έλεγα ότι ο κ Αλαβάνος παριστάνει τον Κινέζο:
Κύρωση συμφωνίας Ελλάδας - Ρωσίας για τον αγωγό «South Stream»
Κυρώθηκε από την κοινοβουλευτική επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου η συμφωνία μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τη συνεργασία κατά την κατασκευή και εκμετάλλευση αγωγού φυσικού αέριου στο έδαφος της Ελλάδας.Υπέρ ψήφισαν οι βουλευτές της ΝΔ,του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, «παρών» το ΚΚΕ, ενώ καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο αγωγός South Stream μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη, ξεκινά από το Νοβοροσίσκ και διέρχεται τον Εύξεινο Πόντο (υποθαλασσίως) τη Βουλγαρία και την Ελλάδα....
Ο Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος αιτιολόγησε την αρνητική ψήφο της παράταξής του,λέγοντας ότι δεν έχουν αντιμετωπιστεί οι κίνδυνοι που ενέχει ο αγωγός για τα οικοσυστήματα και τον τουρισμό....
Δε μας είπε όμως ο κ.Αλαβάνος....τα μεταλλεία του στην Τήνο είναι οικολογικά???
Ε Αλέκο???Μήπως προστατεύουν και το περιβάλλον του νησιού???ή μήπως αν το λέμε αυτό είναι μικροπολιτική?

Ότι λοιπόν βολεύει τον Αμερικανό....Ρε παιδιά της Κουμουνδούρου παιδιά...Ξέρουμε οτι είστε υπηρέτες της Νέας Τάξης και του Αμερικανού...τόσο πολύ όμως???
Μην ξεχνάμε οτι εναντίον στον αγωγό είχε δηλώσει και το κόμμα απόκομμα των Οικολόγων Πράσινων που τελευταία όλο και τους σπρώχνουν για να γίνουν "κοινοβουλευτικοί" στη συνείδηση του κόσμου...
Να θυμίσω οτι μέλος των Οικολόγων είναι ο γνωστός γραφικούλης κ.Τρεμόπουλος που είχε την γνώμη και την πρόταση να ονομαστή η Αγ.Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη ώς Κεμάλ Ατατουρκ....
Καταλαβένετε λοιπόν πόσο θα μάχονται αυτοί οι "κύριοι" για την οικολογία.
Να θυμίσουμε οτι ο συγκεκριμένος "κύριος" προέρχεται απο τον ΣΥΡΙΖΑ.....
Σόι λοιπόν πάει το βασίλειο ανθελλήνων και νεοταξιτών...
Στοιχεία του άρθρου πάρθηκαν απο http://syriza-watch.blogspot.com/
Πηγή:Διαφορετική Ματιά