Η εξέλιξη των φιλελεύθερων δημοκρατιών, οι οποίες αποτελούν εκλεγμένες πολυαρχίες, αντανακλά ξεκάθαρα τον εκφυλισμό του δημοκρατικού ιδανικού. Τα κόμματα δεν λειτουργούν δημοκρατικά ως θεσμοί. Η τυραννία του χρήματος νοθεύει τον ανταγωνισμό και γεννά την διαφθορά. Η μαζική ψηφοφορία αποτρέπει τις ατομικές ψήφους από το να αποδειχθούν αποφασιστικές. Οι εκλεγμένοι υποψήφιοι δεν ενθαρρύνονται να τηρούν τις δεσμεύσεις τους. Η πλειοψηφική ψήφος δεν λαμβάνει υπ’ όψιν της την ένταση των προτιμήσεων του λαού. Οι γνώμες δεν σχηματίζονται κατά τρόπο ανεξάρτητο: η πληροφορία και προκαταλαμβάνεται (το οποίο εμποδίζει τον ελεύθερο καθορισμό των επιλογών) και την τυποποίηση (η οποία ενισχύει την τυραννία της κοινής γνώμης). Η τάση προς την τυποποίηση των πολιτικών βάσεων και επιχειρημάτων καθιστά αυξανόμενα δύσκολη την διάκριση μεταξύ διαφορετικών επιλογών. Η πολιτική ζωή καθίσταται ούτως απολύτως αρνητική και η καθολική ψηφοφορία φθάνει να θεωρείται ως ψευδαίσθηση. Το αποτέλεσμα είναι η πολιτική απάθεια, μία αρχή που αποτελεί το αντίθετο της συμμετοχής και όθεν της δημοκρατίας.

Alain de Benoist

Ελευθερία είναι το μέρος που μπορείς να ζήσεις καταπώς ευφραίνεται μία γενναία καρδιά΄ το μέρος που μπορείς να ζήσεις σύμφωνα με τα έθιμα και με τους νόμους των πατέρων σου΄ το μέρος όπου σε κάνει ευτυχισμένο αυτό που έκανε ευτυχισμένους τους πιο μακρινούς σου προγόνους.

E. M. Art, «Κατήχησις για τον Τεύτονα Στρατιώτη και Πολεμιστή », 1813

Vilfredo Pareto

Κάθε λαός που τρέμει το αίμα σε τέτοιο σημείο, ώστε να μην  γνωρίζει πώς να υπερασπισθεί τον εαυτό του, αργά ή γρήγορα θα γίνει το θήραμα ενός πολεμοχαρούς λαού ή κάποιου άλλου. Ίσως δεν υπάρχει ούτε καν ένα μέτρο γής πάνω στην υφήλιο, που να μην έχει κατακτηθεί  με το σπαθί κάποια στιγμή και να μην το έχει διατηρήσει με την δύναμη ο λαός που το κατέχει.