Τ.Σ. ΕΛΙΟΤ

"ΓΕΡΟΝΤΙΟΝ"

εκδόσεις "ΚΕΔΡΟΣ"

μετάφραση: Αριστοτέλης Νικολαΐδης

Με τόση γνώση, ποιά συγχώρεση; Σκέψου τώρα
την ιστορία που έχειν τόσες πονηρές διαβάσεις, επινοημένους
διαδρόμους
Κι εκβάσεις, εξαπατά με ψιθυριστές φιλοδοξίες
Μας κατευθύνει με κενοδοξίες. Σκέψου τώρα
Δίνει καθώς η προσοχή μας είναι αποσπασμένη
Και ό,τι δίνει, δίνει με τρόπον εύπλαστες συγχύσεις
Ώστε το δόσιμο λιγώνει την λαχτάρα. Δίνει πολύ αργά
Ό,τι δεν είναι πιστευτό,
Μέσα στην μνήμη μόνον, αναθεωρημένο πάθος. Δίνει πολύ νωρίς
Πρός αδύνατα χέρια, ό,τι νομίζεται μπορεί να μοιρασθεί
Ώσπου η άρνηση διαδίνει έναν φόβο. Σκέψου
Μήτε φόβος, μήτε θάρρος μας διασώζουν. Αφύσικες διαστροφές
Ιδρύονται από τον ηρωισμό μας. Αρετές
Μας δυναστυεύουν από τ' ασύνετα μας κρίματα.
Τα δάκρυα τούτα ρέουν απ' το δέντρο της οργής.