Καθώς πληθαίνουν οι φωνές ιστορικών από την πλευρά της φιλελεύθερης Δεξιάς για αδιέξοδες "μαξιμαλιστικές προσεγγίσεις" στο ζήτημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων και οι εισηγήσεις κομμάτων της Αριστεράς είτε για επικέντρωση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις παρεμβάσεις των Αμερικανών στα Βαλκάνια , μάλλον επειδή οι σύντροφοι κρίνουν οτι η ονομασία του κρατιδίου και ο αλυτρωτισμός του εις βάρος της Ελλάδος είναι κάτι ξεχωριστό από την όλη παρεμβατικότητα των ΗΠΑ στην περιοχή μας, είτε για αναγνώριση με την συνταγματική ονομασία (ωραίο περιτύλιγμα...), επειδή οι σκοπιανοί έχουν δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και λοιπά επιστημονικά, αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο , το οποίο δημοσιεύθηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού μας "Έρημη Χώρα".
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
( ή ...Για να μην τρελαθούμε)
υπό Parsifal
Συχνά βλέπουμε να αναπτύσσεται μια στρεβλή οπτική σε πολλά θέματα η οποία προέρχεται από τον καταιγισμό προπαγάνδας της Νέας Τάξης και η οποία αφήνει λίγους ανεπηρέαστους. Ανάμεσα σε αυτά είναι και το λεγόμενο «Μακεδονικό». Και εάν οι απλοϊκοί μικρόνοες μπαρουφολόγοι απλώς ασχημονούν έναντι της αλήθειας επιδιώκοντας την αυτοεπιβεβαίωσή τους, οι “μέντορες” καθίστανται επικίνδυνοι διότι εξυπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα καταφέρνουν και επηρεάζουν ακόμα και σοβαρούς ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν καταφέρει να έχουν την απαιτούμενη ενημέρωση. Την εξαρτημένη αυθεντία τους, η οποία στερείται επιχειρημάτων, μπορεί πολλές φορές και η απλή λογική να την καταρρίψει. Προϋποθέτει μόνον, έναν μικρό ερεθισμό των εγκεφαλικών κυττάρων.
Η πρόταση για την αντιμετώπιση αυτής της προπαγάνδας δεν είναι βέβαια το πισωγύρισμα σε μια ιστορική αντίληψη, στείρα εθνοκεντρική η οποία όπου εφαρμόστηκε, οδήγησε σε άσχημα αποτελέσματα και μερική αποξένωση πληθυσμιακών ομάδων με ακραιφνή ελληνική συνείδηση.
Η πρόταση είναι η επιστροφή στο «αληθές».
Δεν μπορούμε για παράδειγμα να δεχόμαστε ακρίτως ή να κάνουμε ότι δεν ξέρουμε:
α. Την Βουλγαρική προπαγάνδα του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου, με το άφθονο Ρωσικό χρήμα.
β. Την διπλή Βουλγαρική κατοχή στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.
γ. Την συνεργασία των βουλγαροφρόνων με τους Ναζί.
δ. Την υποστήριξη των Σκοπίων από τον Κομουνιστικό κόσμο κατά τον Εμφύλιο, αλλά και μετά.
ε. Την υποστήριξη των Σκοπίων από τον Δυτικό κόσμο(!) όταν ο Τίτο τα τσούγκρισε με τον Στάλιν.
ζ. Την άφθονη χρηματοδότηση του κρατιδίου από Παγκόσμιους εγκληματίες τύπου Σόρος.
( ή ...Για να μην τρελαθούμε)
υπό Parsifal
Συχνά βλέπουμε να αναπτύσσεται μια στρεβλή οπτική σε πολλά θέματα η οποία προέρχεται από τον καταιγισμό προπαγάνδας της Νέας Τάξης και η οποία αφήνει λίγους ανεπηρέαστους. Ανάμεσα σε αυτά είναι και το λεγόμενο «Μακεδονικό». Και εάν οι απλοϊκοί μικρόνοες μπαρουφολόγοι απλώς ασχημονούν έναντι της αλήθειας επιδιώκοντας την αυτοεπιβεβαίωσή τους, οι “μέντορες” καθίστανται επικίνδυνοι διότι εξυπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα καταφέρνουν και επηρεάζουν ακόμα και σοβαρούς ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν καταφέρει να έχουν την απαιτούμενη ενημέρωση. Την εξαρτημένη αυθεντία τους, η οποία στερείται επιχειρημάτων, μπορεί πολλές φορές και η απλή λογική να την καταρρίψει. Προϋποθέτει μόνον, έναν μικρό ερεθισμό των εγκεφαλικών κυττάρων.
Η πρόταση για την αντιμετώπιση αυτής της προπαγάνδας δεν είναι βέβαια το πισωγύρισμα σε μια ιστορική αντίληψη, στείρα εθνοκεντρική η οποία όπου εφαρμόστηκε, οδήγησε σε άσχημα αποτελέσματα και μερική αποξένωση πληθυσμιακών ομάδων με ακραιφνή ελληνική συνείδηση.
Η πρόταση είναι η επιστροφή στο «αληθές».
Δεν μπορούμε για παράδειγμα να δεχόμαστε ακρίτως ή να κάνουμε ότι δεν ξέρουμε:
α. Την Βουλγαρική προπαγάνδα του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου, με το άφθονο Ρωσικό χρήμα.
β. Την διπλή Βουλγαρική κατοχή στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.
γ. Την συνεργασία των βουλγαροφρόνων με τους Ναζί.
δ. Την υποστήριξη των Σκοπίων από τον Κομουνιστικό κόσμο κατά τον Εμφύλιο, αλλά και μετά.
ε. Την υποστήριξη των Σκοπίων από τον Δυτικό κόσμο(!) όταν ο Τίτο τα τσούγκρισε με τον Στάλιν.
ζ. Την άφθονη χρηματοδότηση του κρατιδίου από Παγκόσμιους εγκληματίες τύπου Σόρος.
Σε μας έμεινε λοιπόν μόνον η επιστήμη της Ιστορίας. Ας την υπερασπιστούμε.
Ας εστιάσουμε λοιπόν σε ορισμένα σημεία περί του «Μακεδονικού ζητήματος» (ζητήματος
μη υπαρκτού ουσιαστικά σε ιστορικό επίπεδο) τα οποία επικαλούνται αυτοί που είναι είτε απλά επηρεασμένοι είτε συνειδητά προπαγανδιστές των Παγκόσμιων εξουσιαστών.
1. Βιβλιογραφία.
Εντυπωσιακή είναι η έλλειψη αναφοράς όσων προσπαθούν να παρουσιάσουν μια νέα, διαφορετική και υποτίθεται «αντικειμενική» οπτική του ζητήματος, σε συγκεκριμένη ιστορική βιβλιογραφία όπως:
• του «ο Ελληνικός Αγώνας στην Μακεδονία 1897-1913» του γνωστού Άγγλου ιστορικού Douglas Dakin όπως και
• του «Παύλος Μελάς» της Ναταλίας Μελά
• το έργο των κορυφαίων ιστορικών, Απόστολου και Κωνσταντίνου Βακαλόπουλου
Θα μπορούσα να προσθέσω:
• «Αναμνήσεις» του Μαζαράκη – Αινιάν (εξαντλημένο)
• «Εθνολογική σύνθεση της Μακεδονίας» του Γεωργίου Μίντση
• «Οργάνωση Θεσσαλονίκης» του Αθανασίου Νικολαϊδη – Σουλιώτη
• «Βούλγαροι και Ιταλοί Εγκληματίαι πολέμου εν Μακεδονία» του Παπακυριακόπουλου Π. Ιωάννη (Επιβάλλεται)
• «Οι Έλληνες Σλαβόφωνοι της Μακεδονίας» του Ιωάννη Χολέβα
• «Απομνημονεύματα» του Μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη
• «Τι είναι Έθνος» του Ερνέστου Ρενάν
Αντιθέτως χρησιμοποιούν συχνά αναφορές σε βιβλιογραφία συγγραφέων οι οποίοι λειτουργούσαν ή λειτουργούν έμμισθα για λογαριασμό συγκεκριμένων συμφερόντων ή ανήκουν σε επιδοτούμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις». Έτσι δημιουργείται σήμερα μια καινούργια βιβλιογραφία που “εξαφανίζει” την παλιά. Ο ενδιαφερόμενος δεν μπορεί πλέον να την προσεγγίσει άμεσα. Στο έργο αυτό συμμετέχουν Πανεπιστημιακοί αλλά και δημοσιογράφοι που αυτοαποκαλούνται “ερευνητές” και συμμετέχουν πλέον σε “σοβαρό” ιστορικό πολύτομο έργο που μοιραζόταν από εφημερίδα. Επίσημοι φορείς όπως το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (βλ. Βερέμης), συνηγορούν εγκρίνοντας νέα βιβλία Δημοτικού. Και οι σύγχρονοι μαζάνθρωποι «συνωστίζονται στις προκυμαίες» της αποβλάκωσης. Και πάλι δεν θά ΄ρθει κανείς να τους σώσει.
2. Ονομασία.
Πολύς λόγος γίνεται για την ονομασία των κατοίκων της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Στο τέλος μπερδεύτηκαν και οι Ιστορικοί. Σήμερα κυριαρχεί το απίστευτο «Σλαβομακεδόνες». Αν θέλουν να τους ονομάζουν έτσι οι Πολιτικοί, ας κάνουν ότι θέλουν. Ο Ιστορικός δεν δικαιούται. Γιατί απλά δεν συναντήθηκαν ποτέ οι Μακεδόνες με τους Σλάβους.
Τουλάχιστον μέχρι το τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, είχαν εξαφανιστεί μέσα από τις συνεχείς μετακινήσεις των ελληνικών πληθυσμών στις ελληνιστικές αυτοκρατορίες, οι ιδιαίτερες εθνολογικές ομάδες των Ελλήνων. Δεν υπήρχαν το 300μ.Χ. ούτε Αχαιοί, ούτε Ίωνες, ούτε Δωριείς, ούτε Μακεδόνες, ούτε Θράκες. Τα 500 χρόνια που μας χωρίζουν από την έλευση των Σλάβων είναι μια πολύ μικρή λεπτομέρεια για τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους. Δεν πειράζει.
(Μια άλλη τέτοια περίπτωση είναι αυτή του Κλασικού Παγανισμού και του Χριστιανισμού που απέχουν μεταξύ τους 600 χρόνια. Οι αμόρφωτοι επιμένουν να μιλούν για σύγκρουση αδυνατώντας να αντιληφθούν ότι η συγκριτική πανθρησκεία ΔΕΝ ήταν Παγανισμός).
Στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας έδρασαν τα στίφη του Σαμουήλ (επί Βασιλείου Β΄ - δεν γράφω το προσωνύμιο σύμφωνα με τις εντολές του προηγουμένου προέδρου της Δημοκρατίας. Του εντιμότερου των Ελλήνων. Θυμάστε. Του φανατικού υπερασπιστή του σχεδίου Ανάν. Ναι, αυτόν). Οι Σέρβοι (Δουσάν) εμφανίστηκαν στην περιοχή για λίγο και μόνον επεκτατικά – χωρίς μετακινήσεις πληθυσμών. Άρα μιλάμε μόνο για δύο λαούς. Έλληνες και Βούλγαρους. Άρα δεν υπάρχει καμία Μακεδονική σαλάτα. Άρα όσοι δεν είναι Έλληνες, είναι πολύ απλά Βούλγαροι. Άρα ΔΕΝ υπάρχουν Σλαβομακεδόνες.
Επιπλέον οι διαφορές μεταξύ των δύο λαών σε φυλετική καταγωγή (ανθρωπολογικά μεγέθη), παραγωγή πολιτισμού, ψυχικά χαρακτηριστικά, μοντέλα συμπεριφοράς, είναι τεράστια. Αυτό κάνει πολύ εύκολο τον διαχωρισμό. Πόση ομοιότητα διακρίνετε μεταξύ του Κρούμου (9ος), των σφαγών του Συμεών και Σαμουήλ (10ος, 11ος), τους διωγμούς στην Ανατολική Ρωμυλία, τους 40.000 νεκρούς στους νομούς Φλώρινας και Καστοριάς και το ολοκαύτωμα του Δοξάτου Δράμας (η πρώτη εξέγερση στην κατεχόμενη Ευρώπη) κατά την Κατοχή; Τον Βουλγαροσκοπιανό φασίστα Γκλικόρωφ, τον έφεδρο λοχαγό του βουλγαρικού στρατού, τον θυμάστε; Αυτόν που μετά έγινε κομουνιστής;
Εδώ ας παρατεθεί και το ακόλουθο ιστορικό στοιχείο. Όταν παρουσιάζονταν στον Λάμπρο Κορομηλά (πρόξενο στην Θεσσαλονίκη) οι “παράνομοι” αξιωματικοί της ελεύθερης Ελλάδας (όπως δηλαδή είχαν αρχίσει να κάνουν οι Βούλγαροι 10 χρόνια νωρίτερα) τους πήγαινε σε τόπους σφαγών για να μπουν στο πνεύμα του τι είχαν να αντιμετωπίσουν. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε σε όλους ότι ασχέτως των διαφορετικών κάθε φορά μεθόδων εξόντωσης (ακρωτηριασμοί, αποκεφαλισμοί, γδάρσιμο ενόσω ήταν ζωντανοί και άλλες εκδηλώσεις του βουλγάρικου πολιτισμού) πάντα έβγαζαν τα μάτια των Μακεδόνων –ενώ ήταν ζωντανοί βέβαια. Ενδιαφέρον Λαογραφικό στοιχείο νομίζω. Προβληματιστείτε. (για να σας βοηθήσω, συνδυάστε το με το όταν οι ισλαμιστές καταστρέφουν χριστιανικούς ναούς, πάντα αρχίζουν από τα μάτια των Αγίων).
Στο δια ταύτα. Σύμφωνα με τον ορισμό του Ρενάν (Γαλλική σχολή) οι Σλαβόφωνοι του ελληνικού κράτους είναι Έλληνες γιατί πολύ απλά, οι ίδιοι πιστεύουν ότι είναι Έλληνες (και το έχουν αποδείξει αυτό – μια ιστορία αρκετά μεγάλη που δεν επεκτείνομαι).
Το 1924 έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας. Με την λήξη του Εμφυλίου, έφυγαν και οι τελευταίοι Βούλγαροι από την Ελλάδα. Τα θλιβερά ποσοστά του επιδοτούμενου “Ουράνιου Τόξου” το επιβεβαιώνουν. Η περίπτωση του ομοφυλόφιλου Παπα-Τσαρκνιά δείχνει την γραφικότητα αυτών. Να συνεχίσουν, μας διασκεδάζουν.
Προσέξτε τώρα το Περίεργο. Όλοι αυτοί που μετά βδελυγμίας απορρίπτουν το κριτήριο της φυλετικής καταγωγής (Γερμανική σχολή) και πρεσβεύουν αυτό της συνείδησης (Γαλλική σχολή), με απίστευτο πάθος υπερασπίζονται την φυλετική καθαρότητα των “γνησίων Μακεδόνων”. Ουρλιάζουν με απίστευτη ψυχοπαθολογική μανία ότι οι Σκοπιανοβουλγαροαλβανογυφτοτούρκοι είναι απ΄ευθείας φυλετικοί απόγονοι του Μεγ. Αλεξάνδρου. Υποψιάζομαι ότι μόνον το χρήμα εξηγεί τις περίεργες αυτές ευαισθησίες των εν λόγω Ψευτο – προοδευτικών. Τους καταλάβαμε.
3. Διδασκαλία Ελληνικής Ιστορίας
Ας εστιάσουμε λοιπόν σε ορισμένα σημεία περί του «Μακεδονικού ζητήματος» (ζητήματος
μη υπαρκτού ουσιαστικά σε ιστορικό επίπεδο) τα οποία επικαλούνται αυτοί που είναι είτε απλά επηρεασμένοι είτε συνειδητά προπαγανδιστές των Παγκόσμιων εξουσιαστών.
1. Βιβλιογραφία.
Εντυπωσιακή είναι η έλλειψη αναφοράς όσων προσπαθούν να παρουσιάσουν μια νέα, διαφορετική και υποτίθεται «αντικειμενική» οπτική του ζητήματος, σε συγκεκριμένη ιστορική βιβλιογραφία όπως:
• του «ο Ελληνικός Αγώνας στην Μακεδονία 1897-1913» του γνωστού Άγγλου ιστορικού Douglas Dakin όπως και
• του «Παύλος Μελάς» της Ναταλίας Μελά
• το έργο των κορυφαίων ιστορικών, Απόστολου και Κωνσταντίνου Βακαλόπουλου
Θα μπορούσα να προσθέσω:
• «Αναμνήσεις» του Μαζαράκη – Αινιάν (εξαντλημένο)
• «Εθνολογική σύνθεση της Μακεδονίας» του Γεωργίου Μίντση
• «Οργάνωση Θεσσαλονίκης» του Αθανασίου Νικολαϊδη – Σουλιώτη
• «Βούλγαροι και Ιταλοί Εγκληματίαι πολέμου εν Μακεδονία» του Παπακυριακόπουλου Π. Ιωάννη (Επιβάλλεται)
• «Οι Έλληνες Σλαβόφωνοι της Μακεδονίας» του Ιωάννη Χολέβα
• «Απομνημονεύματα» του Μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη
• «Τι είναι Έθνος» του Ερνέστου Ρενάν
Αντιθέτως χρησιμοποιούν συχνά αναφορές σε βιβλιογραφία συγγραφέων οι οποίοι λειτουργούσαν ή λειτουργούν έμμισθα για λογαριασμό συγκεκριμένων συμφερόντων ή ανήκουν σε επιδοτούμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις». Έτσι δημιουργείται σήμερα μια καινούργια βιβλιογραφία που “εξαφανίζει” την παλιά. Ο ενδιαφερόμενος δεν μπορεί πλέον να την προσεγγίσει άμεσα. Στο έργο αυτό συμμετέχουν Πανεπιστημιακοί αλλά και δημοσιογράφοι που αυτοαποκαλούνται “ερευνητές” και συμμετέχουν πλέον σε “σοβαρό” ιστορικό πολύτομο έργο που μοιραζόταν από εφημερίδα. Επίσημοι φορείς όπως το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (βλ. Βερέμης), συνηγορούν εγκρίνοντας νέα βιβλία Δημοτικού. Και οι σύγχρονοι μαζάνθρωποι «συνωστίζονται στις προκυμαίες» της αποβλάκωσης. Και πάλι δεν θά ΄ρθει κανείς να τους σώσει.
2. Ονομασία.
Πολύς λόγος γίνεται για την ονομασία των κατοίκων της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Στο τέλος μπερδεύτηκαν και οι Ιστορικοί. Σήμερα κυριαρχεί το απίστευτο «Σλαβομακεδόνες». Αν θέλουν να τους ονομάζουν έτσι οι Πολιτικοί, ας κάνουν ότι θέλουν. Ο Ιστορικός δεν δικαιούται. Γιατί απλά δεν συναντήθηκαν ποτέ οι Μακεδόνες με τους Σλάβους.
Τουλάχιστον μέχρι το τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, είχαν εξαφανιστεί μέσα από τις συνεχείς μετακινήσεις των ελληνικών πληθυσμών στις ελληνιστικές αυτοκρατορίες, οι ιδιαίτερες εθνολογικές ομάδες των Ελλήνων. Δεν υπήρχαν το 300μ.Χ. ούτε Αχαιοί, ούτε Ίωνες, ούτε Δωριείς, ούτε Μακεδόνες, ούτε Θράκες. Τα 500 χρόνια που μας χωρίζουν από την έλευση των Σλάβων είναι μια πολύ μικρή λεπτομέρεια για τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους. Δεν πειράζει.
(Μια άλλη τέτοια περίπτωση είναι αυτή του Κλασικού Παγανισμού και του Χριστιανισμού που απέχουν μεταξύ τους 600 χρόνια. Οι αμόρφωτοι επιμένουν να μιλούν για σύγκρουση αδυνατώντας να αντιληφθούν ότι η συγκριτική πανθρησκεία ΔΕΝ ήταν Παγανισμός).
Στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας έδρασαν τα στίφη του Σαμουήλ (επί Βασιλείου Β΄ - δεν γράφω το προσωνύμιο σύμφωνα με τις εντολές του προηγουμένου προέδρου της Δημοκρατίας. Του εντιμότερου των Ελλήνων. Θυμάστε. Του φανατικού υπερασπιστή του σχεδίου Ανάν. Ναι, αυτόν). Οι Σέρβοι (Δουσάν) εμφανίστηκαν στην περιοχή για λίγο και μόνον επεκτατικά – χωρίς μετακινήσεις πληθυσμών. Άρα μιλάμε μόνο για δύο λαούς. Έλληνες και Βούλγαρους. Άρα δεν υπάρχει καμία Μακεδονική σαλάτα. Άρα όσοι δεν είναι Έλληνες, είναι πολύ απλά Βούλγαροι. Άρα ΔΕΝ υπάρχουν Σλαβομακεδόνες.
Επιπλέον οι διαφορές μεταξύ των δύο λαών σε φυλετική καταγωγή (ανθρωπολογικά μεγέθη), παραγωγή πολιτισμού, ψυχικά χαρακτηριστικά, μοντέλα συμπεριφοράς, είναι τεράστια. Αυτό κάνει πολύ εύκολο τον διαχωρισμό. Πόση ομοιότητα διακρίνετε μεταξύ του Κρούμου (9ος), των σφαγών του Συμεών και Σαμουήλ (10ος, 11ος), τους διωγμούς στην Ανατολική Ρωμυλία, τους 40.000 νεκρούς στους νομούς Φλώρινας και Καστοριάς και το ολοκαύτωμα του Δοξάτου Δράμας (η πρώτη εξέγερση στην κατεχόμενη Ευρώπη) κατά την Κατοχή; Τον Βουλγαροσκοπιανό φασίστα Γκλικόρωφ, τον έφεδρο λοχαγό του βουλγαρικού στρατού, τον θυμάστε; Αυτόν που μετά έγινε κομουνιστής;
Εδώ ας παρατεθεί και το ακόλουθο ιστορικό στοιχείο. Όταν παρουσιάζονταν στον Λάμπρο Κορομηλά (πρόξενο στην Θεσσαλονίκη) οι “παράνομοι” αξιωματικοί της ελεύθερης Ελλάδας (όπως δηλαδή είχαν αρχίσει να κάνουν οι Βούλγαροι 10 χρόνια νωρίτερα) τους πήγαινε σε τόπους σφαγών για να μπουν στο πνεύμα του τι είχαν να αντιμετωπίσουν. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε σε όλους ότι ασχέτως των διαφορετικών κάθε φορά μεθόδων εξόντωσης (ακρωτηριασμοί, αποκεφαλισμοί, γδάρσιμο ενόσω ήταν ζωντανοί και άλλες εκδηλώσεις του βουλγάρικου πολιτισμού) πάντα έβγαζαν τα μάτια των Μακεδόνων –ενώ ήταν ζωντανοί βέβαια. Ενδιαφέρον Λαογραφικό στοιχείο νομίζω. Προβληματιστείτε. (για να σας βοηθήσω, συνδυάστε το με το όταν οι ισλαμιστές καταστρέφουν χριστιανικούς ναούς, πάντα αρχίζουν από τα μάτια των Αγίων).
Στο δια ταύτα. Σύμφωνα με τον ορισμό του Ρενάν (Γαλλική σχολή) οι Σλαβόφωνοι του ελληνικού κράτους είναι Έλληνες γιατί πολύ απλά, οι ίδιοι πιστεύουν ότι είναι Έλληνες (και το έχουν αποδείξει αυτό – μια ιστορία αρκετά μεγάλη που δεν επεκτείνομαι).
Το 1924 έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας. Με την λήξη του Εμφυλίου, έφυγαν και οι τελευταίοι Βούλγαροι από την Ελλάδα. Τα θλιβερά ποσοστά του επιδοτούμενου “Ουράνιου Τόξου” το επιβεβαιώνουν. Η περίπτωση του ομοφυλόφιλου Παπα-Τσαρκνιά δείχνει την γραφικότητα αυτών. Να συνεχίσουν, μας διασκεδάζουν.
Προσέξτε τώρα το Περίεργο. Όλοι αυτοί που μετά βδελυγμίας απορρίπτουν το κριτήριο της φυλετικής καταγωγής (Γερμανική σχολή) και πρεσβεύουν αυτό της συνείδησης (Γαλλική σχολή), με απίστευτο πάθος υπερασπίζονται την φυλετική καθαρότητα των “γνησίων Μακεδόνων”. Ουρλιάζουν με απίστευτη ψυχοπαθολογική μανία ότι οι Σκοπιανοβουλγαροαλβανογυφτοτούρκοι είναι απ΄ευθείας φυλετικοί απόγονοι του Μεγ. Αλεξάνδρου. Υποψιάζομαι ότι μόνον το χρήμα εξηγεί τις περίεργες αυτές ευαισθησίες των εν λόγω Ψευτο – προοδευτικών. Τους καταλάβαμε.
3. Διδασκαλία Ελληνικής Ιστορίας
Απουσιάζει από παντού (κατώτερη - μέση – ανώτατη εκπαίδευση) ο «Μακεδονικός Αγώνας». Σύμπτωση; Όχι. Πως αλλιώς θα ήταν πιο εύκολο το ξεπούλημα;
4. Πολλοί από τους σύγχρονους σοβαρούς κουκουλοφόρους της πολιτικής μας ζωής προτάσσουν το «Δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και τον συνακόλουθο μ΄ αυτόν σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»
Ο καθένας έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να γίνεται ρεζίλι όπως και να αυτοπροσδιορίζεται ως βλάκας.
Καμία σχέση όμως με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι απατεώνες, οι παιδεραστές, οι κτηνοβάτες, οι ουροπότες, οι ομοφυλόφιλοι, οι εργολάβοι, οι λαθρομετανάστες, οι εκδότες, οι βιομήχανοι, οι ισλαμιστές, οι δωροδοκούμενοι δικαστές, οι προμηθευτές του Δημοσίου, οι δοσίλογοι του “Ουράνιου Τόξου”, οι συμμετέχοντες του Fame Story, οι αποβλακωμένοι των γηπέδων που ποτέ δεν τιμωρούνται για τις καταστροφές που προκαλούν, οι λεσβίες, οι γιατροί που ορκίστηκαν στο φακελάκι, οι έμποροι ναρκωτικών, οι προστάτες αστυνομικοί, έχουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Οι μοναδικοί που δεν έχουν δικαιώματα σ΄ αυτή τη χώρα, είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι.
Συμφωνώ κι εγώ με το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού γιατί απλά μου είναι αδιάφορο. Με ενδιαφέρει τι είναι ο καθένας κι όχι τι λέει ότι είναι.
5. «Είναι δίκαιο να αλλάζουν τα τοπωνύμια και τα επίθετα των ανθρώπων προς το ελληνικότερο;»
Είναι δίκαιο να παγιώνονται τοπωνύμια και επίθετα που προήλθαν μέσα από σκληρές κατοχικές συνθήκες διαβίωσης; Μήπως αντί να τα αλλάζουμε, θα έπρεπε να δοξολογούμε για παράδειγμα τους φίλους μας Τούρκους για αυτά που μας πρόσφεραν επί 500 χρόνια; («Οι τούρκοι είναι φίλοι μας» κάτι μου θυμίζει αυτό). Από πότε φίλοι μου αρχίσαμε να συζητάμε σοβαρά τα δικαιώματα των κατακτητών κι όχι αυτά των σκλάβων; Πως μπορούν να τα λεν αυτά άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται “αριστεροί”;
6. Ελληνική μειονότητα – Γλώσσα
Και ενώ οι κουκουλοφόροι ενδιαφέρονται για τα δικαιώματα ανύπαρκτης μειονότητας, σιωπή για την υπαρκτή ελληνική μειονότητα στα Σκόπια. Αρκετή αλλά μή εκτιμήσιμη, κυρίως Βλάχων, η οποία κατάφερε να επιβιώσει μέσα σε ένα στυγνό κομουνιστικό καθεστώς αλλά που οι πιέσεις συνεχίζονται. Στην δεκαετία του ‘50 έγινε υποχρεωτικά η αλλαγή των επωνύμων. Το 1941 οι Γερμανοί έκαναν απογραφή στην περιοχή καταγράφοντας 100.000 Έλληνες. Ας αναρωτηθούμε τι έγιναν αυτοί.
Και οι κουκουλοφόροι συνεχίζουν λέγοντας: «Μα οι σλαβόφωνοι Έλληνες δεν έχουν μητρική γλώσσα την ελληνική». Μπράβο τους. Ανακάλυψαν την Αμερική! Όλοι οι Ιστορικοί γνωρίζουν ότι οι διάλεκτοι αναπτύσσονται είτε πριν την δημιουργία του κράτους είτε μετά την πτώση αυτού. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, του Βυζαντινού κράτους. Λογικό είναι λοιπόν, ότι τμήματα του ελληνικού πληθυσμού θα έβγαιναν από αυτήν την διαδικασία (εισβολές των πλιατσικολόγων βουλγάρων και ισλαμική κατοχή των τούρκων) με προβλήματα στην γλώσσα. Δεν υπήρχε εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Τώρα βέβαια, κάποιοι μοντέρνοι ιστορικοί προσπαθούν να καταρρίψουν τον μύθο του “κρυφού σχολειού”. Έχουν δίκιο. Δεν υπήρχαν τα σώματα γενιτσάρων από ελληνόπουλα. Αντίθετα, όλα πήγαιναν στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αχ, αυτοί οι παλιοί ιστορικοί που μας μάθαιναν χαζομάρες.
7. Όλα τα παραπάνω είναι απλώς η εισαγωγή και το αντικείμενο εντάσσεται σαφώς σε ευρύτερο πλαίσιο. Όποιος θέλει τα διασταυρώνει, κι όποιος βαριέται είτε τα πιστεύει είτε όχι. Το πρόβλημα ουσίας είναι η “σύγχρονη” οπτική θέασης του κόσμου και άρα και της ιστορίας. Είναι φανερό ότι κάποιοι αρέσκονται να διαβάζουν αυτά με τα οποία εκ των προτέρων θα συμφωνούν και που συμβαδίζουν με τη νέα ισοπεδωτική θεώρηση της Ιστορίας που συμφέρει στις επιδιώξεις της Νέας Τάξης. Και συμφωνούν εκ των προτέρων γιατί η γνώμη τους είναι ήδη κατασκευασμένη από τα ΜΜΕ και τους καθηγητές.
Η ιστορία πλέον κατασκευάζεται μέσα από πληρωμένους δοσίλογους, από σκοτεινά κέντρα εξουσίας, από εφημερίδες με πλούσια και ακριβά ιστορικά ένθετα, οι οποίες μολονότι είναι χρεοκοπημένες λειτουργούν απρόσκοπτα επί δεκαετίες.
Για σκεφτείτε. Ένας ιστορικός, σήμερα, που δεν έχει καλές σχέσεις με το σύστημα, που δεν σπούδασε σε αμερικάνικο ή αγγλικό πανεπιστήμιο, που δεν κάνει γνωριμίες μέσα στο καθηγητικό κατεστημένο των Σχολών, που δεν τον υποστηρίζει κάποια πολιτική νεολαία, που δεν έχει γνωριμίες μέσα στο εκδοτικό κατεστημένο (το οποίο επιχορηγείται αναλόγως των πολιτικών συνθηκών και εκφράζει, πάντα όμως, τις «νέες αντιλήψεις»), υπάρχει πιθανότητα να εκδοθεί βιβλίο του;
Υπάρχει πιθανότητα να κυκλοφορήσει σήμερα βιβλίο που να μην λέει ότι τον Δυτικό πολιτισμό τον δημιούργησαν οι Νέγροι (Μπερνάλ), που να μην λέει ότι οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν όλοι διεστραμμένοι, που να μην λέει ότι οι Καθεδρικοί ναοί δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο σε σχέση με τις αραβουργηματικές καλικαντζούρες της Αλάμπρα, που τι καλοί που ήταν οι Ινδιάνοι αποκρύπτοντας τις ανθρωποθυσίες τους (όπως και την ανθρωποφαγία των Νέγρων η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, βλ. τους Χούτου που έτρωγαν τους Τούτσι, τους Μάγγι-Μάγγι που έτρωγαν τους πυγμαίους, την περίπτωση της Σομαλίας κτλ). Κατά την τελευταία δεκαετία μου έρχεται στο μυαλό μόνο το «Ποιός σκότωσε τον Όμηρο» (άντε και το «Οι αρχαιότεροι νεκροί λευκοί Ευρωπαίοι άνδρες»).
Ένας εναντίον όλων; Ο Hanson διάλεξε το μονοπάτι του και γι΄αυτό τέθηκε κατ΄ ευθείαν εκτός αμερικάνικου καθηγητικού κατεστημένου.
Σας βλέπω φίλοι μου. Αρχίσατε να διακρίνετε τους δύο δρόμους. Άλλωστε πλην της περιόδου της κλασικής ελληνικής αρχαιότητας, πάντα υπήρχαν οι δύο αυτοί δρόμοι. Του κουτσομπόλη Σουητώνιου και του αυστηρού Τάκιτου, του αν-θρωπιστή Σφραντζή και του δοσίλογου Κριτόβουλου, του Hanson και Βερέμη.
Ο Ιστορικός του Μέλλοντος θα κρίνει και τους ιστορικούς του παρόντος. Ζούμε το ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ γεγονός της (αναπόδραστης;) κατάρρευσης του Δυτικού Πολιτισμού. Έχουμε χρέος λοιπόν να το περιγράψουμε όπως πρέπει. Μην σας επηρεάζουν μπαρούφες του τύπου «ο άνθρωπος έχει κατακτήσει σήμερα τις περισσότερες ελευθερίες» ή «οι γυναίκες έχουν αποκτήσει πλέον δικαιώματα». Όμορφα λόγια (και τεράστια ψεύδη) των Παγκόσμιων Εξουσιαστών. Μακεδονία δεν είναι μια μικρή γεωγραφική περιοχή του πλανήτη. Είναι η αξιοπρέπεια, η λογική, η ανθρωπιά, η αισθητική, ο πολιτισμός ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Η Μακεδονία είναι ένα ακόμα μετερίζι υπεράσπισης του ανθρωπίνου είδους. Το βάραθρο που οδηγεί στην κορυφή των δένδρων και στα βάθη των σπηλιών δεν μας επιτρέπει ούτε βήμα πίσω.
Σήμερα που ο Ορθός Λόγος οπισθοχωρεί παντού, που οι ανθρωπιστικές σπουδές δεν έχουν νόημα, που τα Πανεπιστήμια είναι Ανώνυμες Εταιρείες παραγωγής ναρκωμένων ανδραπόδων, το να διακηρύσσεις την επιστημονική – ιστορική αλήθεια αποτελεί μέγιστη ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.
Όσοι ζωντανοί λοιπόν.
