«ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ «βαθύ κράτος» καιροφυλακτεί σε βάρος των ομογενειακών ιδρυμάτων
Κίνδυνος αρπαγής 53 ακινήτων των Ελλήνων της Πόλης
Του ΣΥΜΕΩΝ ΣΟΛΤΑΡΙΔΗ
Σε επικίνδυνο σημείο βρίσκονται τα «Εθνικά Φιλανθρωπικά Καταστήματα» της Ομογένειας στην Κωνσταντινούπολη, ύστερα από περίπου δύο χρόνια δικαστικού αγώνα που διεξάγει η Εφορεία του Νοσοκομείου Μπαλουκλί εναντίον τριών Τούρκων, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι τους «ανήκουν κληρονομικά» 53 ακίνητα, συμπεριλαμβανομένων και των ακινήτων του Νοσοκομείου.
Η ιστορία, που ξεκίνησε στις αρχές του 2006, φανερώνει ότι το «βαθύ κράτος» στη γείτονα καιροφυλακτεί σε βάρος των ομογενειακών ιδρυμάτων, ενώ η πληροφόρηση που έχουν οι δικηγόροι των τριών Τούρκων οδηγεί την ομογένειά μας στο συμπέρασμα ότι «το τελευταίο διάστημα αυξάνονται τα παραδείγματα κερκόπορτας και δούρειων ίππων μέσα στη Ρωμιοσύνη».Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει και ο πρόεδρος της Εφορείας Δημήτριος Καραγιάννης, ο οποίος ισχυρίζεται ότι «τα στοιχεία τα οποία έχουν οι δικηγόροι δεν μπορεί παρά να τα έχουν πάρει από κάποιους Ρωμιούς».
Το χρονικόΓια να οδηγηθούμε, όμως, στη σημερινή δικάσιμο και για να κατανοηθεί το όλο ζήτημα, θα πρέπει ιστορικά να ξεκινήσουμε από την ίδρυση του Ιδρύματος του Νοσοκομείου.* Βάσει του αιτήματος της σουλτανικής κυβέρνησης, αποστέλλεται το 1912 ο κατάλογος των ακινήτων Μπαλουκλί, τα οποία είναι περίπου 220 ακίνητα και είναι γραμμένα στο κτηματολόγιο επ' ονόματι διαφόρων Ρωμιών.* Αναζητώντας τους, λοιπόν, η Εφορεία της εποχής εκείνης βρήκε κάποια εργαζόμενη στο τότε «Φρενοκομείο», τη Μαρία του Ιωακείμ και επειδή είχε και το όνομα της Παναγίας «ως προστάτιδας των ασθενών» έγραψε επ' ονόματί της το 25% των ακινήτων που βρίσκονταν σε διάφορες περιοχές της Πόλης. (Την εποχή εκείνη στη σημερινή Τουρκία οι πολίτες δεν είχαν επώνυμα και μετά το όνομά τους έγραφαν το όνομα του πατέρα τους.)* Το 1918 η Εφορεία διακρίνει τον μελλοντικό κίνδυνο για τα ακίνητα που είναι δηλωμένα στο κτηματολόγιο επ' ονόματι προσώπων, και ιδιαίτερα για τα ακίνητα που είναι δηλωμένα στο όνομα της Μαρίας Ιωακείμ, και της ζητεί να δηλώσει ενώπιον της Εισαγγελίας ότι τα ακίνητα ανήκουν στο Ιδρυμα Μπαλουκλί, πράγμα που κάνει, οπότε και τα 53 γράφονται επίσημα στη μερίδα του Μπαλουκλί.* Το 1928 πεθαίνει η Μαρία Ιωακείμ και αφήνει τρία παιδιά. Μία κόρη που πεθαίνει νέα, 8 μήνες μετά τον γάμο της, χωρίς να αφήσει απογόνους, έναν γιο που πεθαίνει χωρίς απογόνους και έναν γιο που παντρεύεται με Ρωμιά και κάνει δύο κόρες. Οι δύο κόρες, εγγονές της Μαρίας Ιωακείμ, κατά δήλωση του προέδρου του Ιδρύματος, ζούνε σήμερα ανύπαντρες στην Πόλη, στην περιοχή Σισλί.* Μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης, η Εφορεία άρχισε να εγείρει δίκες και με τις μαρτυρίες των απογόνων των φυσικών προσώπων στα οποία ήταν εγγεγραμμένα τα ακίνητα, έπαιρνε πίσω τα ακίνητα και τα καταχώριζε στη μερίδα του Νοσοκομείου.* Το 1936 η τότε τουρκική κυβέρνηση, παρά τη Συνθήκη της Λωζάννης και το Σύμφωνο της Αγκυρας του 1930, ζητεί από τα ομογενειακά ιδρύματα εκ νέου να δηλώσουν την ακίνητη περιουσία τους. Την εποχή όμως εκείνη διοικεί το Μπαλουκλί ο «Ισταμάτ Ζιχνί» ως κρατικός αντιπρόσωπος και αντί να δηλώσει τα ακίνητα του Ιδρύματος με τη μορφή που είχαν λάβει μετά την επιστροφή τους στη μερίδα του Νοσοκομείου, αποστέλλει τον κατάλογο του 1912, όπου τα ακίνητα ήταν γραμμένα επάνω στα φυσικά πρόσωπα.* Το 1962 (δεινή δεκαετία για τον Ελληνισμό της Τουρκίας) η Εφορεία άρχισε και πάλι να εγείρει δίκες για την επιστροφή των ακινήτων στο κτηματολόγιο επ' ονόματι του Νοσοκομείου. Καλούσε λοιπόν όλους τους απογόνους και κληρονόμους, που βρίσκονταν στη ζωή, οι οποίοι δήλωναν ότι τα ακίνητα δεν τους ανήκουν. Φυσικά κλήθηκαν και οι δύο εγγονές της Μαρίας Ιωακείμ, οι οποίες δήλωσαν την αλήθεια.* Με απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου του 1974, το Τουρκικό Δημόσιο δήμευσε με δικαστικές αποφάσεις 152 πολυώροφα ακίνητα από τα 220 του καταλόγου, καθώς και όλα τα ακίνητα, 240 τον αριθμό, τα οποία είχαν δωρηθεί μετά το 1936.Τι συμβαίνει όμως σήμερα. Τρεις Τούρκοι, κάτοικοι μιας τουρκικής πόλης της Ανατολής, υποστηρίζοντας ότι είναι εγγονοί της «ανύπαντρης» εγγονής (τα στοιχεία της βρίσκονται στην «Ε») διεκδικούν από το Ιδρυμα του Νοσοκομείου 53 ακίνητα, μεταξύ των οποίων είναι και τα κύρια κτίρια του Νοσοκομείου!Δίκη 2 χρόνων!Η δίκη διεξάγεται περίπου 2 χρόνια ενώπιον των τουρκικών δικαστηρίων και καθώς υποστηρίζει ο πρόεδρος της Εφορείας, «το Μπαλουκλί υποστηρίζει το δίκαιο του Ιδρύματος και απαιτεί τη δικαίωσή του».Κύκλοι της ομογένειας μας επισημαίνουν το σοβαρό και το επικίνδυνο της όλης έκβασης, αφού μεταξύ των 53 ακινήτων που διεκδικούν οι τρεις Τούρκοι είναι καταστήματα, οικόπεδα, σπίτια, αγροτεμάχια, το Αγίασμα της Παναγίας στο Σιλιβρίκαπι στην περιοχή Κιουτσούκ Μπαλικλί, το Αγίασμα στο Εντιρνέκαπι στην οδό Κιλίσε σοκάκ κ.ά.Τονίζουν ότι μάλλον δεν δίνεται η πρέπουσα σημασία από ελλαδικής πλευράς, αν και η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Συνθήκη της Λωζάννης και υποχρεούται να προστατεύσει την ομογένεια και να παρακολουθεί εάν εφαρμόζονται τα άρθρα της, ζητώντας από τη γείτονα την πλήρη εφαρμογή των σχετικών άρθρων.Το χειρότερο όλων, όπως σημειώνουν, είναι ότι τα ακίνητα αυτά δεν τα διεκδικεί το κράτος αλλά ιδιώτες, από τους οποίους εάν τελεσιδικήσει το δικαστήριο, η Ομογένεια δεν θα μπορεί να τα διεκδικήσει ενώπιον διεθνών δικαστηρίων. Για τον λόγο αυτό, ζητούν επισταμένως από την τουρκική κυβέρνηση να παρέμβει για να προστατευθούν τα ακίνητα του Ιδρύματος, όπως ορίζουν όχι μόνο οι διεθνείς συνθήκες αλλά και η έννομη τάξη.Δεν είναι πάντως λίγοι και αυτοί οι οποίοι υποστηρίζουν ότι το «βαθύ κράτος», χρησιμοποιώντας ιδιώτες, βρήκε τρόπο όχι μόνο να αποδυναμώσει οικονομικά την ομογένεια αλλά και να αρχίσει έναν άλλο ψυχολογικό πόλεμο, με τον οποίο θα αναλώσει τη δυναμική των εναπομεινάντων.
soltaridis@enet.gr»
Ευτυχώς, λοιπόν, που εγκαινιάζονται αγωγοί φυσικού αερίου και που ο πολιτικός κόσμος στέλνει αυστηρά μηνύματα στην Τουρκία…
