Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007

Το παραμύθι με το όνομα
Ο κύριος Θ.Κουλουμπής διαθέτει ένα πλούσιο και αξιόλογο επιστημονικό βιογραφικό. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις στο πανεπιστήμιο του Connecticut (Β.Α., Μ.Α), συνέχισε στο American University στην Washington D.C. (Ph.D) και δίδαξε στο School of International Service από το 1965 μέχρι το 1983. Στην Ελλάδα δίδαξε στην Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης από το 1983 μέχρι το 1989, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου Αίμου (ΙΜΧΑ). Δραστηριοποιείται στο ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής), στο ΔΣ του οποίου είναι αντιπρόεδρος. Από τα προαναφερθεντα καταλαβαίνουμε οτι πρόκειται για έναν επιστήμονα με ευρυμάθεια αφενός, υπό την επιρροή της αγγλοσαξωνικής-αμερικανικής σκέψεως αφετέρου. Ο έν λόγω καθηγητής, όπως και άλλα στελέχη του ΕΛΙΑΜΕΠ - η ιστοσελίδα του μας υποδέχεται στην αγγλική γλώσσα- αρθρογραφεί κατά καιρούς στην "Καθημερινή", η οποία τον τελευταίο καιρό υιοθετεί εκτός από φιλοαμερικανική στάση και λόγο καταγγελτικό εναντίον της επαράτου "ακροδεξιάς", μιμούμενη την αγαπημένη των προοδευτικών "Ελευθεροτυπία".
Το άρθρο του με τίτλο "Το παραμύθι με το όνομα ... συνεχίζεται" στην "Καθημερινή" της 14ης Οκτωβρίου βρίσκει τον γράφοντα την διαμαρτυρία αυτήν εξ ολοκλήρου αντίθετο. Αυτό, όμως, δεν έχει τόση σημασία αντικειμενικά, όση η χρήση ενός νεολογισμού και ενός επιχειρήματος εκ μέρους του κ.Κουλουμπή. Την Κυριακή, λοιπόν, διαβάσαμε τον απίθανο επιθετικό προσδιορισμό "Αλβανομακεδόνες". Διαβάσαμε, επίσης, οτι οι Σκοπιανοί χρησιμοποιούν τον όρο "Μακεδονία" εθνοτικά, ενώ εμείς ιστορικά και πολιτισμικά. Η δεύτερη και τρίτη ανάγνωση δεν ξεδιέλυναν την δυσάρεστη έκπληξη, η οποία δεν εξαντλείται στην βιασύνη διατύπωσης των επιχειρημάτων, αλλά επεκτείνεται και στην επιστημονική πηγή προέλευσής της.
Μόνη λογική εξήγηση που μπορεί να επικαλεσθεί κάποιος που διάβασε το άρθρο είναι οτι αφού υπάρχουν τρείς γεωγραφικές Μακεδονίες κατά τον κ. Κουλουμπή (τα Σκόπια, η ελληνική και η βουλγαρική) και σε μία από αυτές ζούν Αλβανοί, τότε υπάρχει και η εθνότητα των Αλβανομακεδόνων. Με την ίδια "λογική", όμως, υπάρχουν και Βουλγαρομακεδόνες. Εάν προσθέσει κάποιος στις Μακεδονίες του κ.Κουλουμπή και τα εδάφη της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τότε πολύ άνετα εντοπίζουμε τις εθνότητες των Αιγιπτιομακεδόνων, των Αφγανομακεδόνων, των Ρουμανομακεδόνων και πάει λέγοντας. Κινούμενοι στο ίδιο σκεπτικό, αναρωτώμεθα τί εθνότητα αποτελούν οι Έλληνες της Μακεδονίας που όλοι γνωρίζουμε ή οι Έλληνες περιοχών της Μακεδονίας που έσφυζαν από το ελληνικό ή το ελληνικό βλαχόφωνο πληθυσμιακό στοιχείο και κατέληξαν να καταπιέζονται εθνικά και κοινωνικά από τους σλάβους. Πού ανήκουν άραγε; Είναι Ελληνομακεδόνες και Βλαχομακεδόνες; Γιατί δεν διδάσκονται την μητρική τους γλώσσα; Γιατί βιαίως αλλάζουν τις καταλήξεις των επωνύμων τους στο μακεδονικότατο -ωφ; Τελικώς, πότε και πού εμφανίζεται το έθνος των Αλβανομακεδόνων;
Εντυπωσιακότερο, ωστότο, φαίνεται το επιχείρημα οτι οι Σκοπιανοί χρησιμοποιούν τον όρο "Μακεδονία" μόνον εθνοτικά, ενώ εμείς μόνον ιστορικά ή πολιτισμικά. Με λίγα λόγια στο υπό εξέταση ζήτημα, όπου ζείς μπορείς να δηλώνεις την αντίστοιχη εθνικότητα, ανεξαρτήτως καταγωγής, αρκεί προφανώς να μην είσαι Έλληνας. Οι σλάβοι μπορούν να ονομάζονται Μακεδόνες και οι Βούλγαροι Θράκες (αυτό είναι ένα θέμα που δεν θίγεται στο άρθρο του κ.Κουλουμπή, θα απασχολήσει τους Έλληνες, ωστόσο, μελλοντικά), αλλά οι Έλληνες αρκούμαστε στην ιστορική και πολιτισμική παράμετρο . Με τον αυθαίρετο διαχωρισμό της έννοιας "έθνος" από την έννοια "πολιτισμός" ή "ιστορία", παρόλαυτά, δεν εξηγείται η διαρκής προπαγάνδα των Σκοπίων, η οποία στοχεύει στον σφετερισμό ιστορικών, στρατιωτικών, πολιτικών και πολιτιστικών επιτευγμάτων των αρχαίων Μακεδόνων.
Παραμύθια αμερικανικής τεχνοτροπίας, επινοημένα για μεγάλους...