José Antonio Primo de Rivera

Είναι απαραίτητο να εξετάσουμε με πολλή προσοχή  τις δύο απόπειρες [ολοκληρωτικής διακυβερνήσεως] που έχουν γίνει μέχρι τώρα: τον ιταλικό φασισμό και τον γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό, και να επισημάνουμε τις διαφορές, οι οποίες μπορεί να υπάρχουν και στα δύο ιδεολογικά κινήματα. Το ιταλικό κίνημα είναι πάνω απ' όλα κλασικό· τείνει προς το κλασικό. Λειτουργεί υποκείμενο σε έναν τρόπο σκέψεως, σε ένα νοητικό πλαίσιο. Ένας εγκέφαλος εργάζεται  και το αποτέλεσμα προβάλλεται σε έναν λαό.  Η γερμανική υπόθεση είναι εντελώς αντίθετη. Ξεκινά από μια ρομαντική πίστη, από την ικανότητα μίας φυλής  για προφητεία. Ως εκ τούτου, είναι δίκαιο να επιβεβαιώσουμε ότι ο χιτλερισμός είναι ένα μυστικιστικό κίνημα, πολύ καλά συντονισμένο με την γερμανική ψυχή. Επιπλέον, η Γερμανία δεν είναι, όπως πιστεύουν εκείνοι που αγαπούν τις ευρείες γενικεύσεις, η χώρα της πειθαρχίας, παρά την εξωτερικευμένη εικόνα της. Οι Γερμανοί είναι πολύ ξεχωριστός λαός. Τραγουδούν πολύ καλά μαζί σε χορωδιακές ομάδες, βαδίζουν στον ίδιον πολεμικό βηματισμό· αλλά κάθε κίνημα απειθαρχίας, εξεγέρσεως στον κόσμο, που θυμίζει τον Σπάρτακο, προήλθε από την Γερμανία.

 Περί του Γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού, 17 Φεβρουαρίου 1935 

*

Το δικό μας θα είναι ένα ολοκληρωτικό κράτος στην υπηρεσία της ακεραιότητας της πατρίδος, όλοι οι Ισπανοί θα διαδραματίζουν έναν ρόλο μέσω της οικογένειας, των δήμων και των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Κανένας δεν θα παίξει ρόλο μέσω πολιτικού κόμματος.

*

Οι άνθρωποι χρειάζονται τον πόλεμο. Εάν θεωρείτε τον πόλεμο ως ένα κακό, είναι επειδή οι άνθρωποι χρειάζονται το κακό. Από τον αιώνιο αγώνα ενάντια στο κακό έρχεται ο θρίαμβος του καλού, λέει ο Άγιος Φραγκίσκος. Ο πόλεμος είναι απολύτως απαραίτητος και αναπόφευκτος. Ο άνθρωπος το αισθάνεται μέσα του με μια διαισθητική, αταβιστική έλξη και θα είναι στο μέλλον αυτό που ήταν στο παρελθόν…