Υπάρχουν όμως πολλοί Έλληνες που συγχέουν τις έννοιες του Πατριωτισμού, του Εθνικισμού, του Εθνισμού και της Ταυτότητος, τόσο στην "δεξιά", όσο και σε κάποες μορφές της "αριστεράς". Είναι ένδειξις μιάς συρροής συμπλεγμάτων φόβου και κατωτερότητος ως πρός τους ξένους, τα οποία και αδικαιολόγητα είναι και εκτός τόπου και χρόνου. Πολύ συχνά δυστυχώς, ο Πατριωτισμός, αίσθημα φυσικό και ψυχικώς ριζωμένο, παίρνει την μορφή  Σωβινισμού (όπου μόνον ό,τι είναι ελληνικό αξίζει) και ο Εθνικισμός την μορφή ομφαλοσκοπήσεως. Και οι δύο αυτές μορφές είναι αρρωστημένες παρεκκλίσεις, καταδικασμένες από την εξέλιξη των πραγμάτων  και μόνο κακό μπορούν να κάνουν , τόσο σήμερα όσο και στο μέλλον. [...]

Αν εκραγή και επικρατήση το Ισλάμ - κάτι που η Ελλάδα δεν έχει βεβαίως την δύναμι να αποτρέψη- η χώρα μας θα πρέπει να είναι έτοιμη να είναι "προκεχωρημένο φυλάκιο" της Ευρώπης πλέον , η οποία στο μεταξύ θα έχει προχωρήσει στην ενωτική πορεία της. Και γι' αυτό, χρειάζεται  ξεκάθαρος προσανατολισμός πρός αυτήν , διότι και στις δύο προοπτικές η Ελλάς δεν μπορή να ανθέξει "μόνη". Μία Ισλαμική Τουρκία θα είναι κίνδυνος μεγάλος, διότι θα έχει μεν απομονωθεί από την Δύσι, αλλά θα βρεθή κυρίαρχο στέλεχος ενός γενικότερου Μεσανατολικού Ισλαμισμού. Στην ουσία ίσως βρεθουμε μάρτυρες μιάς ανασυστάσεως της αυτοκρατορίας υπό μία μορφή ομοσπονδίας, όπως και άλλοτε ήταν η επίφοβη αυτοκρατορία των Αράβων... Και σε κάτι τέτοιο , μόνη δυνατή στρατηγική απάντησις της Ελλάδος είναι η Ευρωπαϊκή της υπόστασις, η ένταξίς της δηλαδή στην Ηνωμένη Ευρώπη. Ξεκάθαρα και ολοκληρωτικά. Διότι τότε, ο κίνδυνος του Ισλάμ θα είναι για όλους και το πρόβλημα πολλαπλάσιο...

Ανδρέας Δενδρινός, Η Νέα Τάξις Πραγμάτων (και η Ελλάς)  Ιούνιος 1991, Ελεύθερη Σκέψις