Αυτό που αποκαλούμε «Καπιταλισμός» προέκυψε μαζί με όλους τους κλάδους του από την αποξένωση της ψυχής. Η αποξένωση αυτή επέτρεψε τον απεριόριστο ανταγωνισμό. Έδωσε στη μεγαλύτερη πανουργία και στο ανώτερο ταλέντο ακόμα, μία ανεξέλεγκτη καριέρα. Έδωσε κάθε νομιμοποίηση στην απληστία. Και από την άλλη μεριά, διέλυσε τους συνεταιριστικούς δεσμούς, με τους οποίους οι άνθρωποι διατηρούνταν σε μία οικονομική σταθερότητα. Μέσω αυτού ανήλθε πρώτα στην Αγγλία, στην συνέχεια στα πιο ενεργά Προτεσταντικά έθνη και έπειτα σε διαφορετικό βαθμό στην υπόλοιπη Χριστιανοσύνη, ένα σύστημα, στο οποίο οι λίγοι κατείχαν την γή και τα μέσα παραγωγής και οι πολλοί έγιναν σταδιακά ακτήμονες.

                                                         Hillaire Belloc

Εξ αρχής ο Δυτικός Πολιτισμός υπήρξε μία πνευματική ενότητα […] Από την γενεσιουργό κραυγή στις Σταυροφορίες, ο Δυτικός Πολιτισμός είχε ένα Κράτος με επικεφαλής τον Αυτοκράτορα, είχε μία Εκκλησία και μία Θρησκεία, τον Γοτθικό Χριστιανισμό με τον αυταρχικό Πάπα, είχε μία φυλή, ένα έθνος και έναν λαό, που ένοιωθε τον εαυτό του και αναγνωριζόταν από όλες τις εξωτερικές δυνάμεις ως διακριτός και μοναδικός.

                                                      Hillaire Belloc

Το μεγαλείο του Φασισμού δεν έγκειται στο ότι είναι λογικός, αλλά στο ότι είναι ενθουσιώδης. Δεν χαιρετίζει ένα πρόγραμμα, αλλά μία εξέχουσα προσωπικότητα. Το να πεθάνεις για ένα πρόγραμμα είναι γελοίο.

                                                           Ernst Jünger

Η αληθινή εξίσωση είναι «δημοκρατία» = διακυβέρνηση από τους παγκόσμιους χρηματιστές. Το κύριο χαρακτηριστικό των σύγχρονων κυβερνήσεων είναι ότι δεν γνωρίζουμε ποιος κυβερνά, de facto ακόμα περισσότερο και από de jure. Βλέπουμε τον πολιτικό και όχι τον χρηματοδότη του. Ακόμα λιγότερο τον χρηματοδότη του χρηματοδότη, ή, το σπουδαιότερο όλων, τον τραπεζίτη πίσω από τον χρηματοδότη. Ενθρονισμένος πάνω από όλα, κατά τρόπο δίχως προηγούμενο στο παρελθόν, βρίσκεται ο κεκαλυμμένος  με πέπλο προφήτης της οικονομίας, επηρεάζοντας όλους τους ανθρώπους με ένα είδος μαγείας και δίδοντας χρησμούς σε μία γλώσσα ακατανόητη για τον κόσμο.

        J.R.R. Tolkien,  Candour Magazine, 13 Ιουλίου 1956

Σε αντίθεση με τα δημοκρατικά κράτη, τα φασιστικά δεν διστάζουν να διδάξουν ηθική.

Ο Φασισμός δεν προτείνει απλώς άλλη μια μορφή του έθνους, αλλά του ανθρώπου. Ο Φασισμός κατατάσσει κάποιες ανθρώπινες ποιότητες πάνω από άλλες [...] θάρρος, πειθαρχία, πνεύμα θυσίας, ενεργητικότητα [...] υπερηφάνεια, συνέπεια στους όρκους, γενναιοδωρία, σεβασμός πρός τον γενναίο αντίπαλο, προστασία των αδυνάτων και των αόπλων, απέχθεια για τους ψεύτες και σεβασμός πρός αυτούς που μάχονται δικαίως.

Αυτό είναι το όνειρο του Φασισμού, το οποίο ζούσε στην καρδιά λίγων. 

Maurice Bardeche

Στην Γερμανία τα δεσπόζοντα χέρια της Τρίτης Τάξεως ουδέποτε κατάφεραν να διεισδύσουν στον πυρήνα που καθορίζει τον πλούτο, την δύναμη και την πληρότητα της ζωής.

Ανατρέχοντας σε παραπάνω από έναν αιώνα γερμανικής ιστορίας, μπορούμε να πούμε με μεγάλη βεβαιότητα και υπερηφάνεια, οτι δεν υπήρξαμε και πολύ καλοί αστοί.

Ernst Juenger, Der Arbeiter