Joseph de Maistre 

Ο πόλεμος είναι λοιπόν θεϊκός καθεαυτός, καθώς είναι κοσμικός νόμος. Ο πόλεμος είναι θεϊκός μέσω των υπερφυσικού χαρακτήρος συνεπειών του, οι οποίες είναι τόσο γενικές όσο και συγκεκριμένες. Ο πόλεμος είναι θεϊκός στη μυστηριώδη δόξα που τον περιβάλλει και στην όχι λιγότερο ανεξήγητη έλξη του. Ο πόλεμος είναι θεϊκός κατά τον τρόπο, με τον οποίο ξεσπά.

*

Σε ολόκληρη την ζώσα φύση επικρατεί ανοιχτά η  βία. Ένα είδος επιτακτικής οργής , η οποία οπλίζει όλα τα πλάσματα για την κοινή καταστροφή τους: μόλις φύγετε από το άψυχο βασίλειο, θα βρείτε το διάταγμα του βιαίου θανάτου χαραγμένο στα ίδια τα όρια της ζωής. Το νιώθεις ήδη στο φυτικό βασίλειο : από τη μεγάλη κατάλπη  έως το ταπεινότερο βότανο, πόσα φυτά πεθαίνουν και πόσα σκοτώνονται · από την στιγμή, όμως,  που εισέρχεσαι  στο ζωικό βασίλειο, αυτός ο νόμος αίφνης εμφανίζεται με τον πλέον τρομερό τρόπο. Μια Δύναμη, μια βία, ταυτοχρόνως  κρυμμένη και ψηλαφητή, έχει ορίσει σε κάθε είδος έναν ορισμένο αριθμό ζώων,  για να καταβροχθίσoυν  τα άλλα… Και ποιος (σε αυτό την  γενικευμένη  σφαγή)  εξοντώνει αυτόν που θα εξοντώσει όλους τους άλλους; Ο ίδιος. Είναι ο άνθρωπος που επιφορτίζεται την σφαγή του ανθρώπου… Όλη η γη, διαρκώς εμποτισμένη στο αίμα, δεν είναι παρά ένας τεράστιος βωμός,  πάνω στον οποίον κάθετι  ζωντανό  πρέπει να θυσιάζεται  χωρίς τέλος, χωρίς μέτρο, χωρίς παύση, μέχρι την εξαφάνιση , έως ότου το κακό εξαλειφθεί, μέχρι τον θάνατο του θανάτου.

*

Είμαστε όλοι δεμένοι  στον θρόνο του Ανώτατου Όντος από μια εύκαμπτη  αλυσίδα, η οποία μας περιορίζει,  χωρίς να μας υποδουλώνει. Η υπέροχη πτυχή του καθολικού σχήματος των πραγμάτων είναι η δράση των ελεύθερων όντων υπό την θεϊκή καθοδήγηση

*

Ο άνθρωπος είναι ακόρεστος με την εξουσία· έχει  νηπιακές  επιθυμίες και, πάντα δυσαρεστημένος με αυτό που έχει, αγαπά μόνον,  αυτό που δεν έχει. Οι άνθρωποι παραπονούνται για τον δεσποτισμό των πριγκίπων·  πρέπει να διαμαρτύρονται για τον δεσποτισμό του ανθρώπου.