Παραθέτουμε δύο άρθρα της εφημερίδος "Καθημερινή", τα οποία μπορούν να θεωρηθούν εξαιρετικά επίκαιρα...
«Εμείς κάψαμε και τα ελληνικά δάση»
Του Σταυρου Λυγερου/ lygeros@kathimerini.gr Καθημερινή, 13-5-2007
Η δράση των μυστικών υπηρεσιών και των καθοδηγούμενων από αυτές παρακρατικών ομάδων δεν περιορίζεται στο χώρο των Κούρδων και παλαιότερα των αρμενικών ενόπλων οργανώσεων. Υπάρχει δημόσια ομολογία ότι στρέφονται και εναντίον της Ελλάδας. Το στέλεχος των Γκρίζων Λύκων Χαλούκ Κιρτσί (συνεργάτης και κουμπάρος του γενικού διευθυντή Ασφαλείας και αργότερα υπουργού Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Μεχμέτ Αγκάρ) δήλωσε στην τηλεόραση: «Εμείς κάψαμε και τα ελληνικά δάση». Πράγματι, εκείνα τα χρόνια είχε πραγματοποιηθεί ένας μεγάλος αριθμός εμπρησμών ειδικά στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν, οι ίδιες παρακρατικές ομάδες διεκπεραίωναν λαθρομετανάστες στην Ελλάδα.
Μία από τις επιχειρήσεις των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών ήταν και η δολοφονία του Ελληνοκύπριου Θεόφιλου Γεωργιάδη, που ήταν πρόεδρος του Συνδέσμου Αλληλεγγύης Κουρδιστάν (Μάρτιος 1994). Τη δολοφονία διέπραξαν, έναντι ανταλλαγμάτων, Ελληνοκύπριοι έμποροι ναρκωτικών που συνεργάζονταν με το τουρκικό παρακράτος σε αυτό το εμπόριο. Ο ένας εξ αυτών, ο Κύπρος Αριστοδήμου, βρέθηκε αργότερα δολοφονημένος (Ιούνιος 1994).
Ισαάκ και Σολωμού
Διακεκριμένα στελέχη του «βαθέος κράτους» στα Κατεχόμενα εκτέλεσαν και τους Ελληνοκύπριους Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού, όταν προσπάθησαν να κατεβάσουν την τουρκική σημαία στην πράσινη γραμμή. Το ίδιο κύκλωμα έχει δολοφονήσει και αρκετούς Τουρκοκύπριους, που ήταν αντίθετοι στο καθεστώς Ντενκτάς. Ενας εξ αυτών ήταν ο δημοσιογράφος Κουτλού Ανταλί.
Το «βαθύ κράτος» δεν θα μπορούσε να έχει αφήσει έξω από τη δράση του τη δυτική Θράκη. Η ένταση την περίοδο 1990-92 στην περιοχή ήταν μεθοδευμένη. Ο ψυχίατρος και αρχισυντάκτης του περιοδικού «Μειονοτικά Θέματα» Ιμπραήμ Ονσούνογλου έγραψε γι' αυτό: «Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η μειονότητα καθοδηγήθηκε στο βαθύ κράτος της Τουρκίας. Επιλέχθηκε ένας συγκεκριμένος στόχος και γι' αυτόν χρησιμοποιήθηκε ο Σαδίκ».
Η δολοφονία του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ τον Ιανουάριο είναι ο τελευταίος γνωστός κρίκος της ίδιας μακράς αλυσίδας. Προήλθε από την ίδια μήτρα, που γέννησε αντιδημοκρατικούς νόμους, δικαστικές διώξεις, προβοκάτσιες και στυγνές δολοφονίες. Αυτή η μήτρα δεν είναι άλλη από την κρατική ιδεολογία του μετακεμαλικού καθεστώτος.
Δεκάδες νεκροί
Στα τέλη του 2000, οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν τα όπλα τους για να σταματήσουν την απεργία πείνας χιλιάδων κρατουμένων. Oι 31 νεκροί και οι πολλαπλάσιοι τραυματίες ήταν βαρύς απολογισμός, αλλά αυτό δεν είχε εμποδίσει τον τότε πρωθυπουργό Eτσεβίτ να υπερηφανευτεί δημοσίως γι' αυτό που θα έκανε κάθε πολιτισμένο άνθρωπο να ντρέπεται. H δήλωση εκείνη, όπως και η προαναφερθείσα δήλωση της Τσιλέρ, δεν ήταν επιπολαιότητες. Aυτό που στη Δύση εισπράττεται ως βαρβαρότητα, στην ίδια την Tουρκία εισπράττεται ως απόδειξη ισχύος και αποφασιστικότητας.
Tο μετακεμαλικό καθεστώς ρέπει αταβιστικά στην επίδειξη δύναμης, γιατί ανανεώνει τη φαντασιακή εικόνα του απειλούμενου, αλλά παντοδύναμου κράτους. Το κράτος-οχυρό είναι η απάντηση και στο σύνδρομο της περικύκλωσης και στη φοβία του εδαφικού ακρωτηριασμού. Μια απάντηση, βεβαίως, που νομιμοποιεί τον ηγεμονικό ρόλο της στρατογραφειοκρατίας."
Σουσουρλούκ: το ατύχημα αποκάλυψη των παρακρατικών Καθημερινή13-5-2007
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ σε όλες τις άλλες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ τα παρακλάδια της μυστικής οργάνωσης GLADIO στη δεκαετία του 1980 ατροφούν, στην Τουρκία, η περιβόητη Διεύθυνση Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) μετεξελίχθηκε και ενισχύθηκε για να εξυπηρετήσει αμιγώς εθνικούς στόχους. Για την ακρίβεια, το είχε κάνει ήδη, αφού είναι αυτή που έχει πρωτοστατήσει και στο πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και στην ίδρυση της ένοπλης οργάνωσης των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ το 1957.
Ειδικά μετά την εκδήλωση του κουρδικού αντάρτικου (1984), η οργάνωση αυτή διείσδυσε παντού. Για να χρηματοδοτήσει, μάλιστα, τη δράση της, επεκτάθηκε δυναμικά στον χώρο του οργανωμένου εγκλήματος (λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων, διακίνηση λαθρομεταναστών κ.λπ). Για την ακρίβεια, δημιούργησε ως παράρτημά της την τουρκική μαφία.
Το επίσημο σκέλος της οργάνωσης σήμερα είναι η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία. Το ανεπίσημο είναι οι μυστικές ομάδες, που διεκπεραιώνουν και το μεγαλύτερο μέρος της βρώμικης δουλειάς (δολιοφθορές, δολοφονίες, απαγωγές, ειδικά βασανιστήρια κ.λπ). Ειδικά για τη διεξαγωγή των μυστικών επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ, δημιουργήθηκε το 1987 η Υπηρεσία Πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής (JITEM) με επικεφαλής τον ταγματάρχη Αχμέτ Τζεμ Ερσεβέρ, που δολοφονήθηκε το 1993. Η ίδια η Τανσού Τσιλέρ είχε τότε μιλήσει για «εσωτερικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών».
Είναι αξιοσημείωτο ότι η JITEM, στην προσπάθειά της να εξουδετερώσει τους Κούρδους αυτονομιστές, δεν χρησιμοποίησε μόνο την παρακρατική εθνικιστική οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι». Ιδρυσε και την ισλαμική παρακρατική οργάνωση Χεζμπολά (καμία σχέση με την ομώνυμη οργάνωση στον Λίβανο) για να στρατολογήσει μαζικά θρησκευόμενους Κούρδους και να τους χρησιμοποιήσει εναντίον του ΡΚΚ.
Κερδοφόρος «εθνική δράση»
Ολες αυτές οι κρατικές και παρακρατικές ομάδες κρούσης παραλλήλως επιδίδονται σε κερδοφόρες εγκληματικές δραστηριότητες, ενώ μετατρέπουν και την «εθνική δράση» τους σε πηγή πλουτισμού. Ολα αυτά ήταν κοινό μυστικό για την κρατική ελίτ, αλλά ακόμα και όσοι θα ήθελαν να βάλουν ένα φρένο στις αντιδημοκρατικές πρακτικές, που δηλητηριάζουν την Τουρκία, δεν τολμούσαν να αμφισβητήσουν την κυρίαρχη «αντιτρομοκρατική» ιδεολογία.
Το σπυρί έσπασε στις 3 Νοεμβρίου 1996 κατά τύχη. Εκείνο το βράδυ στην περιοχή Σουσουρλούκ, μία θωρακισμένη Μερσεντές, που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα, καρφώθηκε σ’ ένα φορτηγό. Στα συντρίμμια βρέθηκαν εξοπλισμός υποκλοπών και μυστικών επιχειρήσεων, όπλα, ναρκωτικά, χρήματα και αποκαλυπτικά έγγραφα.
Το σκάνδαλο ήταν οι επιβάτες. Οδηγός ήταν ο Χουσεΐν Κοτσαντάγκ υποδιευθυντής Ασφαλείας στην Κωνσταντινούπολη και πρώην διευθυντής ειδικών επιχειρήσεων στις κουρδικές επαρχίες. Νεκρός, όπως και η ερωμένη του αεροσυνοδός Γκόντσα Ους. Νεκρός ήταν και ένας τρίτος επιβάτης. Το όνομά του δεν ήταν γνωστό, αλλά σύντομα αποκαλύφθηκε ότι επρόκειτο για τον καταζητούμενο Αμπντουλάχ Τσατλί.
Ο Τσατλί ήταν στέλεχος των Γκρίζων Λύκων και -σύμφωνα με ομολογία του υπαρχηγού της ΜΙΤ Μεχμέτ Εϊμούρ- συνεργάτης της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας με μεγάλη δράση στο εξωτερικό, όπου συχνά ταξίδευε με διπλωματικό διαβατήριο! Είχε συλληφθεί στην Ελβετία για κατοχή μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών, απ’ όπου δραπέτευσε με την παρέμβαση Τούρκων πρακτόρων.
Είναι ενδεικτικό ότι ο καταζητούμενος για πολλές δολοφονίες Τσατλί κηδεύθηκε με την τουρκική σημαία. Παρέστησαν ανώτατα στελέχη της ΜΙΤ και η τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τανσού Τσιλέρ, η οποία φέρεται να δήλωσε τα εξής αποκαλυπτικά: «Εμείς τιμούμε με σεβασμό αυτούς που πυροβολούν εν ονόματι του κράτους»!
Στο ατύχημα του Σουσουρλούκ, όμως, υπήρξε και επιβάτης, που επέζησε. Ηταν ο Εντίπ Σεντάτ Μπουτσάκ, βουλευτής, αρχηγός μιας ισχυρής παρακρατικής ομάδας στις κουρδικές επαρχίες και σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες υπεύθυνος για πλήθος δολοφονιών. Ας σημειωθεί ότι η θωρακισμένη Μερσεντές συνοδευόταν και από υπηρεσιακό αυτοκίνητο της ασφάλειας, στο οποίο επέβαιναν τρεις αστυνομικοί.
Οι αποκαλύψεις που προέκυψαν από το ατύχημα στο Σουσουρλούκ προκάλεσαν μείζονα πολιτική κρίση, η οποία οδήγησε στην κατάρρευση της κυβέρνησης Τσιλέρ και στον τραυματισμό του κύρους των ενόπλων δυνάμεων. Παρόλα αυτά, οι ελεγχόμενοι από τους στρατηγούς κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί δεν σταμάτησαν τις βρώμικες δουλειές.
Ο δράστης «είναι καλό παιδί»
Χαρακτηριστική περίπτωση η υπόθεση Σεμντινλί. Στις 9 Νοεμβρίου 2005, εξερράγη μία βόμβα σ’ ένα βιβλιοπωλείο της πόλης Σεμντινλί στη νοτιοανατολική Τουρκία, ιδιοκτήτης του οποίου ήταν πρώην μέλος του ΡΚΚ. Στην επίθεση εκείνη, που κόστισε την ζωή ενός ανθρώπου, συνελήφθησαν από παρευρισκόμενους πολίτες οι τρεις δράστες, οι οποίοι απεδείχθη ότι ήταν μέλη των μυστικών υπηρεσιών του στρατού.
Για έναν απ’ αυτούς, ο σημερινός αρχηγός του τουρκικού Γενικού Επιτελείου είχε σπεύσει να δηλώσει δημοσίως πως τον γνωρίζει και διαβεβαιώνει ότι «είναι καλό παιδί»! Οι πληροφορίες λένε ότι ήταν ένα από τα «παιδιά του», αφού στη δεκαετία του 1990 ο στρατηγός Γιασάρ Μπουγιούκανιτ ήταν στρατιωτικός διοικητής εκεί και το μεγάλο αφεντικό του «αντιτρομοκρατικού» κυκλώματος.
Ο εισαγγελέας της πόλης Βαν Φερχάτ Σαρίκαγια είχε ασκήσει δίωξη εναντίον του στρατηγού γι’ αυτή την υπόθεση, αλλά η δίωξη σταμάτησε και ο εισαγγελέας υπέστη κυρώσεις! Ακόμα και ο διορισμένος από το κυβερνών κόμμα επικεφαλής της Τουρκικής Διεύθυνσης Ασφαλείας Σαμπρί Ουζούν, που είχε αποδώσει τη βομβιστική επίθεση στο βιβλιοπωλείο σε δάκτυλο του στρατού, στις 23 Μαρτίου 2006 απομακρύνθηκε από τη θέση του.
Ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν είχε υποχρεωθεί να στηλιτεύσει όσους προσπαθούν να προκαλέσουν σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και των ενόπλων δυνάμεων και είχε απευθύνει αυστηρή σύσταση στα στελέχη του κόμματός του, δηλώνοντας ότι «κανείς δεν δικαιολογείται να μη δείχνει σεβασμό προς τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, τις οποίες φυλάττουμε ως κόρην οφθαλμού».